Λακωνικότητα
Λακωνικότητα είναι ο σύντομος και περιεκτικός τρόπος έκφρασης.
Αποφθέγματα
[επεξεργασία]- Βραχεί λόγω και πολλά πρόσκειται σοφά (Τα λίγα έχουν πάντοτε πολύ περιεχόμενο) Σοφοκλής
- Δεν θα προκαλέσει θαυμασμό εκείνος που θα πει πολλά, αλλά εκείνος που θα πει λίγα και περισσότερο χρήσιμα Ισοκράτης
- Εάν ο ρήτορας δε μπορεί να εκφραστεί μέσα σε είκοσι λεπτά, καλύτερα να κατέβει απ' το βήμα και να πάει να γράφει βιβλίο Μπραμπαζόν λόρδος
- Ένα ωραίο ποίημα δεν πρέπει να έχει περισσότερους από δύο στίχους Ουάιλντ Όσκαρ
- Επιτέλει συντόμως (Να τελειώνεις σύντομα) Πίνδαρος
- Η δύναμη της αγόρευσης αποτελείται από την ικανότητα να εκφράζεις πολλά με λίγα λόγια Πλούταρχος
- Η συντομία είναι αξιέπαινο συστατικό της ευγλωττίας Κικέρων
- Η συντομία είναι η ψυχή του πνευματώδους λόγου Σαίξπηρ
- Η συντομία είναι μεγάλος έπαινος στη ρητορική Κικέρων
- Η τέχνη να γράφεις είναι η τέχνη να συντομεύεις Τσέχωφ
- Μεγάλη δόση αλήθειας μπορεί να μπει σε μικρό χώρο
- Μη εν πολλοίς ολίγα λέγε αλλ' εν ολίγοις πολλά (Μη λέγεις διά πολλών ολίγα, αλλά πολλά δι' ολίγων) Πυθαγόρας
- Μπορεί να γράψει κανείς ένα ολόκληρο βιβλίο γύρω από μια μηδαμινότητα, τη στιγμή που μια αράδα μόνο θα της έπεφτε κιόλας πολύ Kraus Karl
- Να δείχνεις με λίγα λόγια ότι σκέφθηκες πολύ Άγνωστος
- Οι άριστοι άνδρες είναι αυτοί που λένε λίγες λέξεις Σαίξπηρ
- Όποιος μπορεί και γράφει αφορισμούς, αυτός δεν θα έπρεπε να κατακερματίζεται γράφοντας δοκίμια Kraus Karl
- Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι Ελληνική Παροιμία
- Τα μεγάλα πράγματα εκφράζονται με λίγες λέξεις Ευριπίδης
- Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν [Αρχαίο ελληνικό γνωμικό]
- Το πρώτο μισό της ομιλίας σας ξεχάσαμε, ενώ το δεύτερο δεν καταλάβαμε αφού ξεχάσαμε το πρώτο [Αρχαίοι Σπαρτιάτες (στους πολύλογους πρεσβευτές από τη Σάμο)] Αρχαίοι Σπαρτιάτες (στους πολύλογους πρεσβευτές από τη Σάμο)
- Υπάρχουν συγγραφείς, που μέσα σε είκοσι μόνο σελίδες καταφέρνουν να πουν αυτό, που εγώ, για να το πω, καμιά φορά χρειάζομαι δύο ολόκληρες αράδες Kraus Karl
- Πάγκαλον εστ’ επίγραμμα τό δίστιχον. ήν δέ παρέλθης τούς τρείς, ραψωδείς, κουκ επίγραμμα λέγεις. Το ωραιότερο επίγραμμα είναι το δίστιχο. Αν ξεπεράσεις το τρίστιχο, απαγγέλεις ραψωδία, κι όχι επίγραμμα. [Ποίημα από την Παλατινή Ανθολογία: Κύριλλος,IX 369]
