Μοναρχία
Εμφάνιση
(Ανακατεύθυνση από Βασιλεία)
Μοναρχία είναι το πολίτευμα, στο οποίο αρχηγός του κράτους είναι μόνο ένα άτομο, ο μονάρχης. Αυτό που την χαρακτηρίζει είναι ότι ο μονάρχης κρατά την θέση του ισόβια, και ότι η εξουσία μεταβιβάζεται συνήθως σε μέλος της οικογένειάς του χωρίς εκλογές.
Αποφθέγματα
[επεξεργασία]- Ανήσυχη κοιμάται η κεφαλή εκείνου που φορεί στέμμα Σαίξπηρ
- Βασιλέας που βάζει θεμέλια της καταπίεσης, υπονομεύει τη βάση της ίδιας της δύναμής του Σααδή
- Δύο φτωχοί μπορούν να κοιμηθούν τυλιγμένοι σε μια χονδρή ανδρομίδα, δύο όμως μονάρχες δεν μπορούν να ζήσουν μαζί στην ίδια χώρα Σααδή
- Εγώ είμαι το κράτος! Λουδοβίκος
- Ευτυχής είναι ο βασιλέας, του οποίου ο θρόνος στηρίζεται στις καρδιές των υπηκόων του Φραγκλίνος
- Έχουμε δημοκρατία χωρίς βασίλισσα, αλλά με αμέτρητους κηφήνες Παναγιωτόπουλος Ι.
- Η σιωπή των λαών είναι δίδαγμα των βασιλέων Μιραμπό
- Η σύγχρονη δημοκρατία έχει ως μοναχικό αντίπαλο τον καλό μονάρχη Ουάιλντ
- Λίγοι οι άρχοντες που θαυμάζουν οι αυλικοί τους Ντε Μονταίν Μισέλ
- Ο επιστήμονας παντού είναι επιστήμονας, ενώ ο βασιλιάς μόνο μες στο βασίλειό του Ινδική παροιμία
- Ο λαός είναι πιο δυνατός στρατός για ένα δίκαιο μονάρχη Σααδή
- Οι βασιλείς έγιναν για να φυλάνε τους υπηκόους τους και όχι οι υπήκοοι να γίνονται δούλοι σ' αυτούς Σααδή
- Το κάθε βασιλικό στέμμα δεν ήταν και ούτε θα γίνει κάτι παραπάνω απ' το ακάνθινο στεφάνι Κάρλεϊλ Τ.
- Ο Σωκράτης αρχικά δεν αποδεχόταν τον όρο "σοφός" όμως ένιωθε χαρά ως σοφότερος από τους άλλους. Υπήρξε δηλαδή ο βασιλιάς των ηλιθίων, κι άρα όντας ανεγκρατής σαν αυτούς, πάνω σε δίκη, απαίτησε εφ' όρου ζωής τιμητικό συσσίτιο. Όντας ηλίθιος, θεώρησε ότι τον εκτελούν διότι οι μη φιλόσοφοι που παρευρισκόταν στη δική, ανέλυσαν εις βάθος την φιλοσοφία του, και φυσικά δεν πέρασε ούτε στιγμή απ' το μυαλό του ότι η χυδαία άκαιρη προσβολή του έχει κάποια σχέση με την απόφαση. Όντως στην αρχή της δίκης, πριν γίνει χυδαίος ο Σωκράτης, δικαζόταν βάση ψευδών κατηγοριών. Ο Σωκράτης, (στην αγορά ή την καθημερινή ζωή, προγενέστερα της δίκης) άκαιρα παρενοχλούσε εργαζόμενους που δεν ήταν έτοιμοι ούτε είχαν πρόθεση να φιλοσοφίσουν, και τους μιλούσε υποτιμητικά (ακύρωνε θεμελιώδεις αξίες μη φιλοσόφων - κοινών εγκεφαλικά ανθρώπων), όχι λόγο κακίας αλλά λόγω χαμηλής ευφυΐας και έλλειψης ενσυναίσθησης. Άλλοι στοχαστές, επέλεγαν συνομιλητές και μετέβαλλαν τις τοποθετήσεις τους αναλόγως. Και ναι, ο ήρωας του Πλάτωνα: "Σωκράτης" δεν ταυτίζεται με τον πραγματικό, πχ ο πραγματικός Σωκράτης δεν θα υπερασπιζόταν την τάξη του Πλάτωνα, όμως καίρια γεγονότα δεν αμφισβητούνται. Ρόμπινσον Ν. Ντάνιελ