Γιώργος Σεφέρης
(Ανακατεύθυνση από Σεφέρης Γ.)
Ο Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, βραβευμένος το 1963 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ποίηση
[επεξεργασία]- Δεν μπορούμε να τα πούμε όλα σ' ένα έργο· κάτι πρέπει ν’ αφήσουμε.
- (Οι Ώρες της Κυρίας Έρσης)
- Η μνήμη, όπου και να την αγγίξεις, πονεί.
- (Μνήμη)
- Ό,τι πέρασε, πέρασε σωστά.
- (Θερινό ηλιοστάσι)
- Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει.
- (Με τον τρόπο του Γ. Σ.)
- Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη.
- (Αργοναύτες)
- Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόνους και τι πάθος, πήραμε τη ζωή μας· λάθος κι αλλάξαμε ζωή.
- (Άρνηση)
- Ανεξήγητο, δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Όσο και να παίζουν με τα χρώματα, είναι όλοι τους μαύροι.
- (Διάλειμμα χαράς)
- Καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει το βραχνά των άλλων.
- (Σαλαμίνα της Κύπρος)
- Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές, είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή, γιατί είναι αμίλητη και προχωράει – στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο, μνησιπήμων πόνος.
- (Τελευταίος σταθμός)
- Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
- (Τελευταίος σταθμός)
- Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές,
που σιγά-σιγά βουλιάζει
και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
από τα μαλάματα το πρόσωπό της
κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια, γιατί η
ψυχή μας αύριο κάνει πανιά.- «Ένας γέροντας στην ακροποταμιά», Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄ (1945)
- Αν είναι ανθρώπινος ο πόνος, δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε.
- «Ένας γέροντας στην ακροποταμιά», Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄ (1945)
- Δεν είναι μεγάλο πράγμα ν' ανεβείς μα είναι πολύ δύσκολο ν' αλλάξεις.
- «Piazza san Nicolò», Ημερολόγιο καταστρώματος Α΄ (1940)
- Κι όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οχτώ γωνιές των ανέμων
γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά παρά κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες του ανθρώπου.- «Les anges sont blancs», Ημερολόγιο καταστρώματος Α΄ (1940)
Ημερολόγιο ("Μέρες")
[επεξεργασία]- Η ευαισθησία, για να είναι χρήσιμη, πρέπει να συντροφεύεται από ανάλογη δύναμη. (1925)
- Μην αναβάλλεις: ουσιαστικός κανόνας της ζωής. Αλλιώς, κινδυνεύεις να σε πάρει ο ύπνος. Διώχνε κάθε σκέψη συγκαταβατική, συνένοχο, κλεφταποδόχα. Μην ξεχνάς πως δεν πρέπει μόνο την πνευματική συνήθεια ν’ αποχτήσεις, αλλά και τη σωματική. Σε καθετί υπάρχει και μια σωματική στάση. (1925)
- Ο χριστιανισμός τους: [...] Προτιμούν την καθαρή ανηθικότητα από κάθε ηθική που δεν είναι η δική τους. (1926)
- Τι σημασία έχει η ελευθερία του ανθρώπου, αν δεν την εξαγοράζουμε κάθε τόσο (όχι με χρήματα, βέβαια). Μην ξεχνάς να σιχαίνεσαι πάντα τους ψυχικούς σελέμηδες. (1932)
- Πιο δύσκολο να συμπληρώσεις ένα στίχο παρά να σηκώσεις ένα βράχο. (1946)
Συνεντεύξεις και Ομιλίες
[επεξεργασία]- Ομιλία κατά την απονομή του Νόμπελ στη Στοκχόλμη, 11 Δεκεμβρίου 1963
- Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα - και τι θα γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε;
- Σ' αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους.
- Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.
- Όταν στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: "Ο άνθρωπος". Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.
Αποφθέγματα
[επεξεργασία]- Αυτός είναι ο θίασός μας, με αυτόν θα παίξουμε.
- Μεταφράζοντας, μαθαίνει κανείς τη δική του γλώσσα.
- «Θ.Σ.Ε. Σελίδες από ένα ημερολόγιο» (1965), Δοκιμές τ. Β (1974) ISBN 978-960-9527-78-1
- Σβήνοντας κανείς ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνει και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον κι είναι θλιβερή πια η ζωή, που μοιάζει με ακατοίκητο σπίτι.
