Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης

Από Βικιφθέγματα

Το Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης είναι ελληνική κωμική ταινία του 1963, σε παραγωγή Καραγιάννη - Καρατζόπουλου, και σε σκηνοθεσία, Αλέκου Σακελάριου. Αφορά στις προσπάθειες που κάνει ο Θανάσης Μπιρμπίλης στην εύρεση εργασίας, καθώς όπου κι αν πάει ή φεύγει ή τον απολύουν.

Θανάσης Μπιρμπίλης

[επεξεργασία]
  • Και τα πόδια μου βαστάνε, και τα χέρια μου βαστάνε, και το μυαλό μου κόβει.
    • Επαναλαμβανόμενη φράση.

Διάλογοι

[επεξεργασία]
Βουλευτής: Και τι δουλειά θέλεις να κάνεις παιδί μου;
Θανάσης: Ό,τι να ´ναι, κύριε Βουλευτά μου. Και τα πόδια μου βαστάνε, και τα χέρια μου βαστάνε, και το μυαλό μου κόβει, εμένα...
Βουλευτής: Γράμματα ξέρεις ρε;
Θανάσης: Δώδεκα!
Βουλευτής: Τι δώδεκα;
Θανάση: Ε, είκοσι τέσσερα δεν είναι; Ξέρω τα δώδεκα, τα μισά εγώ!
Βουλευτής: Καλά, πόσο καιρό πήγες σχολείο;
Θανάσης: Τέσσερις μήνες. Εκείνος, ο πατέρας μου, δεν έκανε άλλη δουλειά. Παιδιά έκανε. 17 έκανε!

Μπούμπορης: Αυτά τα πέντε τραπέζα είναι δικά σου!
Θανάση: Δικά μου;!
Μπούμπουρης: Δικά σου...
Θανάσης: Ευχαριστώ πολύ κύριε Μπούρμπουρη, αν και πέντε τραπέζια, τι να τα κάνω τώρα εγώ; Αλλά γιατί όχι; Τα πουλάω. Παίρνω τα λεφτά. Και τα τρώω! Εντάξει ευχαριστώ!
Μπούρμπουρης: βρε κατάλαβες τι σου λέω; Αυτά τα τραπέζια είναι δικά σου...δηλαδή θα τα σερβίρεις εσύ...
Θανάσης: Αααα Εκεί πάει το δικά σου;
Μπούρμπουρης: Εμ που ήθελες να πάει;και Άντε έχε το νού σου γιατί σε λίγο θα αρχίσει να 'ρχεται πελατεία.
Θανάσης: Έννοια σου αφεντικό εντάξει...
Μπούρμπουρης: Αντίληψις, ταχύτης, προθυμία και ευγένεια.
Θανάσης: Μείνε ήσυχος αφεντικό εντάξει.
Μπούρμπουρης: Έτσιιι;
Θανάσης: Ντάξει...Ντάξει
Μπούρμπουρης: Έτσιιι;
Θανάσης: Αλίμονο...αλίμονο
  • Μαγαζάτορας μαγειρείου, υποδεικνύει στον Θανάση το πόστο του.

Θανάσης: Ορίστε. Περάστε.
Πελάτης1: Μπορώ να κάτσω;
Θανάσης: Και να κάτσεις μπορείς, και να ξαπλώσεις μπορείς. Κάτσε, άνθρωπέ μου!
Πελάτης1: Τι να φάω;
Θανάσης: Ό,τι τραβάει το λαρύγγι σου.
Πελάτης1: Καταλογάρα έχεις;
Θανάσης: Μπαρδόν;!
Πελάτης1: Κατάλογο έχεις;
Θανάσης: Α, ναι! Ορίστε!
Πελάτης1: Διάβασε...
Θανάσης: Ποιος; Εγώ;
Πελάτης1: Ναι γειά!
Θανάσης: Από μέσα μου;
Πελάτης1: Όχι ρε! Απόξω σου ρε, να ακούσω κι εγώ!
Θανάσης: Εστιατόριον η Αλικαρνασσός. Πλατεία Κουμουντουρού 35
Πελάτης1: Όχι αυτά ρε!
Θανάσης: Αλλά ποια;
Πελάτης1: Τα φαγιά!
Θανάσης: Μακαρόνια με κιμά;
Πελάτης1: Τίποτα πιο εκλεκτό...
Θανάσης: Αντζέμ πιλάφι;
Πελάτης: Τίποτα πιο εκλεκτό...
Θανάσης: Γαρίδες αυγολέμονο;
Πελάτης1: Πιο εκλεκτό!
Θανάσης: Μπαρμπούνια τηγανητά;
Πελάτης1: Πιο εκλεκτό!
Θανάσης: Ναι... δε διαβάζεις μόνος σου; ε...
Πελάτης1: Φέρε, μία γίγαντες γιαχνί...
Θανάσης: Μου αρέσει που ξέρεις και καλοτρώς!
  • Φωνάζει στον εστιάτορα:
Θανάσης: Μια γίγαντες γιαχνί!
Μπούρμπουρης: Οι γίγαντες γιαχνί μόλις τελειώσανε.
Θανάσης: Πώς τελειώσανε; Αφού ακόμα δεν πάτησε άνθρωπος στο μαγαζί!
Μπούμπουρης: Ακούς τι σου λέω; Μόλις τελειώσανε. Αυτό να του πεις...
  • Γυρίζει στον πελάτη:
Θανάσης: Οι γίγαντες γιαχνί, μόλις τελείωσαν...
Πελάτης1: Πότε προλάβανε και τελειώσανε;
Θανάσης: Έλα ντε! Αυτό του λέω κι εγώ!
Πελάτης1: Φέρε έναν πατσά!
Θανάσης: μπραβο.... Από εκλεκτό σε εκλεκτό το πας...Ένα πατσά περιποιημένο δως μου....

Βαρήκοος πελάτης: (χτυπάει παλαμάκια)

Πελάτης1: Είναι ζεστός;
Θανάσης: Ζεστός, ζεστός είναι.
Πελάτης1: Πόσο ζεστός;
Θανάσης: Προηγουμένως που του έβαλα θερμόμετρο, είχε 38 και τρία.

Θανάσης: Έφτασε...Διαταγάς..
Βαρήκοος πελάτης: Ορίστε;
Θανάσης: Διαταγάς λέω...
Βαρήκοος πελάτης: Τι είπατε; πιο δυνατά σας παρακαλώ γιατί μου έχει τελειώσει η μπαταρία και δεν ακούω καλά ξέρετε!
Θανάσης: Τι θα πάρετε λέω!....τι θα φάτε!...
Βαρήκοος πελάτης: Εσείς κάτι μου λέτε τώρα εεε...
Θανάσης: Εγώ κάτι σας λέω τώρα αλλά εσείς που να μ'ακούσετε...τέλος πάντων...
Βαρήκοος πελάτης: Είστε το γκαρσόνι εδώ;
Θανάσης: Ναι μάλιστα.
Βαρήκοος πελάτης: Αααα θα επιθυμπύσα μια μακαρονάδα αλλά σωταρισμένη με φρέσκο βούτυρο....
Θανάσης: Ευχαρίστως...
Βαρήκοος πελάτης: Ορίστε;
Θανάσης: Ευχαρίστως είπα αλλά και να μην τόλεγα δε θα πείραζε τέλος πάντων...
Βαρήκοος πελάτης: Τι είπατε;
Θανάσης: Άστο να πάει στην ευχή...τίποτα



Πελάτης1: που σαι!
Θανάσης: Ορίστε!
Πελάτης1: Τι φωνάζεις!
Θανάσης: ααα τίποτα...ο άλλος...
Πελάτης1: Αλάτι. Πιπέρι. Λάδι. Ξίδι. Μουστάρδα και κανέλα.
Θανάσης: Να σου φέρω και λίγο λιναρόσπορο;
Πελάτης1: Βρε άσε την κουβέντα και κάνε δουλειά σου. Κι άκου! Ρίξε κι εφτά μερίδες ψωμί!
Θανάσης: Ε ρε παπάρα που θα δουλέψει...

Θανάσης: Τα μακαρόνια σας...
Βαρήκοος πελάτης: Ορίστε;
Θανάσης: Η μακαρονάδα σας λέω! (φωνάζοντας)
Βαρήκοος πελάτης: Η μακαρονάδα μου. Μάλιστα. Τη βλέπω.
Θανάσης: Έλα ντε! Αφού τι βλέπεις, τι θέλω και στη λέω;
Βαρήκοος πελάτης: Μπορείς να μου πεις, αν το βούτυρο είναι αγνό;
Θανάσης: Εγώ μπορώ να στο πω. Εσύ μπορείς να τ' ακούσεις;
Βαρήκοος πελάτης: Τι είπατε;
Θανάσης: Τίποτα. Όρμα της. Χύμα της. Δώσ'της