Μένανδρος
Ο Μένανδρος (Αθήνα, 342-292 π.Χ.) ήταν γνωστός αρχαίος Έλληνας συγγραφέας, εκπρόσωπος της Νέας Κωμωδίας.
Αποφθέγματα
[επεξεργασία]- Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται.
- Ἔστι Δίκης ὀφθαλμός, ὅς τὰ πάνθ' ὁρᾷ.
- Γνῶμαι Μονόστιχοι,
- Ή λέγε τι σιγής κρείττον, ή σιγήν έχε.
- Ή να λες κάτι καλύτερο από την σιωπή ή να σωπαίνεις.
- Γνῶμαι Μονόστιχοι
- Λίαν φιλῶν σεαυτὸν οὐχ ἕξεις φίλον.
- Εάν αγαπάς υπερβολικά τον εαυτό σου, δε θα έχεις φίλους.
- Γνῶμαι Μονόστιχοι
- Μια κόρη της παντρειάς και αν ακόμη δεν μιλάει καθόλου, πλείστα όσα πράγματα με τη σιωπή της λέει (για τον εαυτό της).
- ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνῄσκει νέος
- Όποιον οι θεοί αγαπούν πεθαίνει νέος
- Δὶς Ἐξαπατῶν, απόσπασμα 4
- Ο φθονερός αυτώ πολέμιος συνίσταται. Αυθαιρέτοις γαρ συνέχεται λύπαις αεί.
- Ο φθονερός γίνεται εχθρός του εαυτού του. Γιατί κατέχεται συνέχεια από λύπες που μόνος του προκαλεί.
- Τούτ' εστί το ζην, μη σεαυτώ ζην μόνω.
- Ζωή είναι να μη ζεις μόνο για τον εαυτό σου
- τῶν δ’ ἀναγκαίων λέγειν πλείον’ οὐκ ἀνδρὸς νομίζω·
- Δύσκολος, 740
- Ὡς χαρίεν ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος ᾖ.
- Πόσο χαριτωμένος είναι ο άνθρωπος, αν είναι άνθρωπος.
- Το ανέρωτο κρασί σε κάνει να μην μπορείς να σκεφθείς λογικά
