Λωτρεαμόν

Ο Λωτρεαμόν (1846-1870) ή Κόμης του Λωτρεαμόν (πραγματικό όνομα Ιζιντόρ Ντυκάς) ήταν Γάλλος ποιητής.

Ποιήματα Ι

• Αντικαθιστώ την μελαγχολία με το θάρρος, την αμφιβολία με τη βεβαιότητα, την απελπισία με την ελπίδα, την κακία με το καλό, τα παράπονα με το καθήκον, το σκεπτικισμό με την πίστη, τις σοφιστείες με την ψυχρότητα της ηρεμίας και την αλαζονεία με την ταπεινοφροσύνη.
• Όλο το νερό της θάλασσας δεν θα έφτανε να ξεπλύνει μία κηλίδα διανοητικού αίματος.
• Τα συναισθήματα είναι η ατελέστερη μορφή στοχασμού από όσες μπορεί να φανταστεί κανείς.
• Το καλό γούστο είναι η θεμελιώδης αρετή που συνοψίζει όλες τις υπόλοιπες. Είναι το nec plus ultra (αποκορύφωμα) της ευφυΐας.

Ποιήματα ΙΙ

• Αρχή των θρησκευτικών λατρειών είναι η έπαρση.
• Η αγάπη δεν είναι η ευτυχία.
• Η αμφιβολία είναι φόρος τιμής στην ελπίδα.
• Η δύναμη της λογικής φαίνεται καλύτερα σε αυτούς που τη γνωρίζουν παρά σε εκείνους που την αγνοούν.
• Η ποίηση πρέπει να έχει ως στόχο την πρακτική αλήθεια.
• Οι μεγάλες σκέψεις πηγάζουν από τη λογική.
• Πέρα από την αλήθεια, δεν γνωρίζω άλλο εμπόδιο που να ξεπερνά τις δυνάμεις του ανθρώπινου πνεύματος.
• Στη δυστυχία οι φίλοι πληθαίνουν.
• Τα πάντα ζουν από τη δράση.