Κώστας Καρυωτάκης

Ο Κώστας Καρυωτάκης (30 Οκτωβρίου 1896 - 21 Ιουλίου 1928) ήταν Έλληνας ποιητής και πεζογράφος.

Αποσπάσματα

• Τ' αστέρια τρεμουλιάζουνε καθώς
  το μάτι ανοιγοκλεί προτού δακρύσει...
  • Προμετωπίδα, Ο Πόνος του Ανθρώπου και των Πραμάτων (1919)

• Στον κήπο απόψε μου μιλεί μια νέα μελαγχολία.
  • Άνοιξη, Ο Πόνος του Ανθρώπου και των Πραμάτων (1919)

• Πώς σβήνετε, πικροί ξενιτεμένοι!
  Ανθάκια μου χλωμά, που σας επήραν
  σε κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν...
  • Ποιητές, Νηπενθή (1921)

• Ένα ξερό δαφνόφυλλο την ώρα αυτή θα πέσει,
  το πρόσχημα του βίου σου, και θ' απογυμνωθείς.
  Με το δέντρο δίχως φύλλωμα θα παρομοιωθείς,
  που το χειμώνα απάντησε στο δρόμου εκεί τη μέση.
  • Ένα ξερό δαφνόφυλλο, Ελεγεία και Σάτιρες (1927)

• Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
  είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
  • Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες, Ελεγεία και Σάτιρες (1927)

• Βλέπουν τον καθρέφτη, βλέπουν την ώρα,
  ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα ή λάθος,
  «όλα τελείωσαν» ψιθυρίζουν «τώρα»,
  πως θ' αναβάλουν βέβαιοι κατά βάθος...
  • Ιδανικοί αυτόχειρες, Ελεγεία και Σάτιρες (1927)

• - Μάνα, οι άνεμοι ρίξανε του δρόμου το πλατάνι·
  με τρώει, μανούλα, η θύμηση, κι ο πόνος με δαγκάνει.
  • Ξεπροβόδισμα, Ανέκδοτο ποίημα

• Η παραμικρότερη υπόθεση γίνεται τώρα σωστή περιπέτεια. Για να πω μια κοινή φράση, πρέπει να τη διανοηθώ σ' όλη της την έκταση, στην ιστορική της θέση, στις αιτίες και τα αποτελέσματά της. Αλγεβρικές εξισώσεις τα βήματά μου.
  • Φυγή, Πεζό

Είπαν για τον Κώστα Καρυωτάκη

• Ήτο μεγάλος ποιητής ο νέος αυτός και ευγενής. Το λέγω και θα το ξαναπώ πολλάκις- είναι μεγάλος ποιητής ο Κώστας Καρυωτάκης.
  • Ανδρέας Εμπειρίκος