Κωστής Παλαμάς

Ο Κωστής Παλαμάς (στο κέντρο)

Ο Κωστής Παλαμάς (Πάτρα, 1859 - Αθήνα, 1943) ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας.

Ποίηση

• Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα, μεθύστε με τ' αθάνατο κρασί του Εικοσιένα.
  • Στη νεολαία μας, 1 Νοεμβρίου 1940

• Γρίκησε τι λέει το δέντρο που το κόψαν και το κάµανε καράβι: «Μες στο νέο κορμί µου ολάσβηστη η παντοτινή ψυχή µου ανάβει».
  • Ο δωδεκάλογος του Γύφτου (1907), «Ο δουλευτής»

• Η αρχαία ψυχή ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη.
  • Ίαμβοι και ανάπαιστοι, εκδ. Εστία (1897)

• Η μεγαλοσύνη στα Έθνη δε μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.
  • Στ' άρματα, 12 Οκτωβρίου 1915, περ. Ο Νουμάς, Τεύχος 575, σελ. 372

• Κάποτε τάφταστα όνειρα γεννάνε τα μεθύσια τα πιο παθητικά.
  • Σκληροί και Δειλοί στίχοι, «Φωτοΐσκος», περ. Νέα Ζωή, Τεύχος 10-12 (1909), σελ. 350

• Οι στίχοι, όταν η πληγαίς του χάρου μας λαβώνουν,
  Σε μυρολόγι' ακούονται κατάμαυρα, βαρειά,
  Μαζή ξεσχίζουν την καρδιά και τήνε βαλσαμώνουν
  Και φέρνουν με τα δάκρυα και την παρηγοριά
  • Τραγούδια της πατρίδος μου (1886), «Οι στίχοι' ς την πατρίδα μου»

• Παρά μακρά του λεύτεροι, κάλλιο μαζί του σκλάβοι!
  • Η Φλογέρα του βασιλιά (1910), «Ο γιος της χήρας», εκδ. Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, (1989)

• Πλάστης του κόσμου ο πόλεμος, όραμα η ευτυχία.

• Πρωί, και λιοπερίχυτη και λιόκαλ’ είναι η μέρα, κ' η Αθήνα ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι.
  • Η Φλογέρα του βασιλιά (1910), «Λόγος έβδομος», εκδ. Pelekanos Books (2015), ISBN 9604007661

• Τα πάντα όμοια βαραίνουνε στη ζυγαριά της πλάσης.
  • Η Φλογέρα του βασιλιά, Λόγος έβδομος (1910)

• Τα περασμένα εμπρός μου διαβαίνουνε ξανά, Και δέχοντ' άλλο σχήμα και φως τα τωρινά.
  • Τα μάτια της ψυχής μου, εκδ. Εστία (1892)