Κωνσταντίνος Καβάφης

Από Βικιφθέγματα

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης (29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές των αρχών του 20ού αιώνα.

1896 – 1904[επεξεργασία]

  • Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων∙ τα πιο κοντά βγάζουν καπνό ακόμη, κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά. Κεριά
  • Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει. Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι πολίτης εις των ιδεών την πόλι. Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν. Το πρώτο σκαλί
  • Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες∙ δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις, αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία∙ γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι, πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε∙ πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους. Θερμοπύλες
  • Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του. Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο τ’ όχι – το σωστό – εις όλην την ζωή του. Che Fece ... Il Gran Rifiuto
  • Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει. Τα παράθυρα
  • Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω. Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω. Τείχη
  • Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν. Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις. Περιμένοντας τους βαρβάρους

1905 – 1915[επεξεργασία]

  • Για τα αλλού – μη ελπίζεις – δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες. Η πόλις
  • Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή. Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις, να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις, τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι. Μάρτιαι Ειδοί
  • Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα, ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις. Απολείπειν ο Θεός Aντώνιον
  • Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει∙ είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα. Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει. Μονοτονία
  • Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Ιθάκη
  • Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες. Οσο μπορείς

1916 – 1918[επεξεργασία]

  • Το είδωλον του νέου σώματός μου ήλθε και μ’ έφερε και τα λυπητερά∙ πένθη της οικογένειας, χωρισμοί, αισθήματα δικών μου, αισθήματα των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασε η ώρα. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια. Απ’ Τες Εννιά
  • Μέσα στον έκλυτο της νεότητός μου βίο μορφώνονταν βουλές της ποιήσεώς μου, σχεδιάζονταν της τέχνης μου η περιοχή. Γι’ αυτό κ’ η μεταμέλειες σταθερές ποτέ δεν ήσαν. Κ’ η αποφάσεις μου να κρατηθώ, να αλλάξω διαρκούσαν δυο εβδομάδες το πολύ. Νόησις
  • Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπους μια εξαίρετη θα φτιάξω πανοπλία∙ και θ’ αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία. Αιμιλιανός Μονάη, Αλεξανδρεύς, 628-655 μ.Χ.

1919 – 1933[επεξεργασία]

Αποκηρυγμένα - Ανέκδοτα[επεξεργασία]

  • Μη μόνον όσα βλέπετε πιστεύετε. Αλληλουχία κατά τον Βωδελαίρον
  • Για μας δεν είναι φέτος που οι κάμποι όλοι ανθίζουν. Λησμονημένου Aυγούστου κρίνοι μάς στέφουνε, τ’ αλλοτεινά μας χρόνια γοργά επιστρέφουνε, σκιαίς αγαπημέναις γλυκά μάς γνέφουνε και την φτωχή μας την καρδιά γλυκά αποκοιμίζουν. Ελεγεία των Λουλουδιών

Αταξινόμητα[επεξεργασία]

  • Και τι άλλο είναι η τέχνη παρά λεπτομέρειες;

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[επεξεργασία]

Wikipedia logo
Wikipedia logo
Στη Βικιπαίδεια υπάρχει λήμμα σχετικό με: