Καινή Διαθήκη
Καινή Διαθήκη ονομάζεται το δεύτερο μέρος της Ιερής γραμματείας ή Ιερών Κειμένων των Χριστιανών. Η Παλαιά Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη αποτελούν την Αγία Γραφή των Χριστιανών.
Αποσπάσματα[επεξεργασία]
- Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αυτά να τους κάνετε κι εσείς· σ' αυτό συνοψίζονται ο νόμος και οι προφήτες. Κατά Ματθαίον 7, 12[1]
- Ν' αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου μ' όλη την καρδιά σου, μ' όλη την ψυχή σου και μ' όλο τον νου σου. Αυτή είναι η πρώτη και πιο μεγάλη εντολή. Και δεύτερη, το ίδιο σπουδαία μ' αυτή: ν' αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Σ' αυτές τις δύο εντολές συνοψίζεται όλος ο νόμος και οι προφήτες. Κατά Ματθαίον 22, 37-40[1]
- Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να τους συμπεριφέρεστε κι εσείς. Κατά Λουκάν 6, 31[1]
- Όποιος αγαπάει τον άλλο έχει τηρήσει το σύνολο των εντολών του Θεού. Γιατί το μη μοιχεύσεις, μη φονεύσεις, μην κλέψεις, μην επιθυμήσεις, κι όλες γενικά οι εντολές συνοψίζονται στη μία ετούτη: Ν' αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Η αγάπη σε καμιά περίπτωση δεν κάνει κακό στον άλλο· η αγάπη είναι η τέλεια εκπλήρωση των εντολών του Θεού. Επιστολή προς Ρωμαίους 13, 8-10[1]
- Άλλωστε όλος ο νόμος συνοψίζεται σε μια φράση, στο ν' αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Επιστολή προς Γαλάτας 5, 14[1]
- Επίσης δε σας ταιριάζει η αισχρότητα, τα ανόητα λόγια και τα βρόμικα αστεία· αυτό που σας ταιριάζει είναι λόγια ευγνωμοσύνης προς τον Θεό. Επιστολή προς Εφεσίους 5, 4[1]
- Συνεπώς, αδερφοί μου, είμαστε οφειλέτες, αλλά όχι προς τον φυσικό άνθρωπο, που απαιτεί διαγωγή σύμφωνη με τις επιθυμίες του. Γιατί, αν ζείτε σύμφωνα με τις επιθυμίες του φυσικού ανθρώπου, σας περιμένει βέβαιος θάνατος. Αν όμως νεκρώνετε τις αμαρτωλές επιθυμίες σας με τη βοήθεια του Πνεύματος, θα ζήσετε. Επιστολή προς Ρωμαίους 8, 12-13[1]
- Όσο για τα άλλα έθνη, που δε γνωρίζουν τον νόμο, πολλές φορές κάνουν από μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος. Αυτό δείχνει πως, αν και δεν τους δόθηκε ο νόμος, μέσα τους υπάρχει νόμος. Επιστολή προς Ρωμαίους 2, 14[1]
- Αν η πρώτη εκείνη διαθήκη ήταν τέλεια, δε θα υπήρχε ανάγκη για δεύτερη. Γιατί ο Θεός στη Γραφή κατηγορεί τους Ισραηλίτες λέγοντας: Έρχονται μέρες, λέει ο Κύριος, που θα συνάψω καινούρια διαθήκη με τον λαό του Ισραήλ και τον λαό του Ιούδα, που δε θα είναι όμοια με τη διαθήκη που έκανα με τους προπάτορές τους, τότε που τους πήρα από το χέρι και τους οδήγησα έξω από τη δουλεία της Αιγύπτου. Αυτοί όμως δεν έμειναν πιστοί στη διαθήκη μου, κι εγώ τους εγκατάλειψα, λέει ο Κύριος. Η διαθήκη που θα συνάψω με τον λαό του Ισραήλ μετά τις μέρες εκείνες, λέει ο Κύριος, είναι η εξής: Θα τοποθετήσω τον νόμο μου μέσα στον νου τους και θα χαράξω τις εντολές του μέσα στις καρδιές τους. Εγώ θα είμαι γι' αυτούς Θεός, κι αυτοί λαός μου. Και δε θα διδάσκει ο καθένας τον συμπολίτη του, ούτε θα λέει ο καθένας στον αδερφό του «γνώρισε τον Κύριο», γιατί όλοι θα με γνωρίζουν, απ' τον μικρότερο ώς τον μεγαλύτερο. Επιστολή προς Εβραίους 8, 7-11[1]
- Μια μέρα που ο Ιησούς δίδασκε τον λαό στον ναό και τους μιλούσε για το χαρμόσυνο άγγελμα, πήγαν ξαφνικά οι αρχιερείς και οι γραμματείς μαζί με τους πρεσβυτέρους και του είπαν: «Πες μας, με ποια εξουσία τα κάνεις αυτά, ή ποιος είναι αυτός που σου έδωσε αυτήν την εξουσία;» Τους αποκρίθηκε: «Θα κάνω κι εγώ σ' εσάς μια ερώτηση: πέστε μου, το βάπτισμα του Ιωάννη προερχόταν από τον Θεό ή από τους ανθρώπους;» Αυτοί το συζήτησαν μεταξύ τους κι είπαν: «Αν πούμε ότι προερχόταν από τον Θεό, θα μας πει, “γιατί λοιπόν δεν πιστέψατε σ' αυτόν;” Αν πάλι πούμε ότι προερχόταν από τους ανθρώπους, όλος ο λαός θα μας λιθοβολήσει, γιατί είναι απόλυτα βέβαιοι πως ο Ιωάννης είναι προφήτης.» Γι' αυτό η απάντησή τους ήταν ότι δεν ξέρουν από που προέρχεται. Κι ο Ιησούς τους είπε: «Ούτε κι εγώ σας λέω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά.» Κατά Λουκάν 20, 1-8[1]
- Περίλυπη μέχρι θανάτου είναι η ψυχή μου. Κατά Ματθαίον 26, 38[1]
- Αδερφοί μου, πάρτε για παράδειγμα καρτερικότητας στις θλίψεις τους προφήτες, που μίλησαν στο όνομα του Κυρίου. Επιστολή Ιακώβου 5, 10[1]
- Στη βασιλεία του Θεού δε θα μπει όποιος μου λέει «Κύριε, Κύριε», αλλά όποιος κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου. Την ημέρα της κρίσεως πολλοί θα μου πουν: «Κύριε, Κύριε, δεν προφητέψαμε στο όνομά σου; Δε διώξαμε δαιμόνια στο όνομά σου; Δεν κάναμε τόσα θαύματα στο όνομά σου;» Και τότε θα τους πω κι εγώ: «ποτέ δε σας ήξερα· φύγετε μακριά μου, εσείς που αντιστρατεύεστε τον νόμο του Θεού». Κατά Ματθαίον 7, 21-23[1]
