Ιμμάνουελ Καντ
Ο Ιμμάνουελ Καντ (Immanuel Kant, ρωσ. Иммануил Кант, Καίνιξμπεργκ της Πρωσίας (που σήμερα ονομάζεται Καλίνινγκραντ και ανήκει στη Ρωσία), 22 Απριλίου 1724 - Καίνιξμπεργκ, 12 Φεβρουαρίου 1804), ο Γερμανός φιλόσοφος του άδολου λογισμού, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές και φιλοσόφους όλων των εποχών, και ο μεγαλύτερος της νεότερης εποχής. Στην ελληνική γλώσσα το όνομά του παλαιότερα αποδιδόταν ως Εμμανουήλ Κάντιος.
Παραθέματα[επεξεργασία]
- Αυτό το αξίωμα είναι λοιπόν και ο ανώτατος νόμος της καλής θέλησης: Πράττε πάντα σύμφωνα με εκείνο το γνώμονα, για τον οποίο μπορείς ταυτόχρονα να θέλεις να γίνει καθολικός νόμος.[1]
- Κάθε ενέργεια που έχει σχέση με τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων και τα αξιώματά της δεν συμβιβάζονται με τη δημοσιότητα είναι άδικη.[2]
- Δεν μπορούμε βέβαια να οδηγηθούμε στο αντίστροφο συμπέρασμα, ότι όποια αξιώματα αντέχουν τη δημοσιότητα είναι και τα δίκαια, δεδομένου ότι όποιος κατέχει την αναντίρρητη εξουσία δεν χρειάζεται να έχει τα αξιώματά του κρυφά.[2]
- Δύο πράγματα γεμίζουν την ψυχή με πάντοτε καινούριο και αυξανόμενο σεβασμό και θαυμασμό, όσο συχνότερα και σταθερότερα ασχολείται μαζί τους ο στοχασμός: ο έναστρος ουρανός πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου.[3]
Είπαν για τον Καντ[επεξεργασία]
- Ό,τι υπήρξε ο Αθηναίος σοφός για την αρχαία φιλοσοφική σκέψη –λέγουν– αυτό είναι και ο Kant για τη νεώτερη: ένα μοναδικό στο ύψος του ορόσημο. Και χωρίζουν την αρχαία φιλοσοφία σε τρία κεφάλαια: προσωκρατική, σωκρατική, μετασωκρατική· τη νέα σε άλλα τρία: προκαντιανή, καντιανή, μετακαντιανή. Ε. Π. Παπανούτσος[4]
- Παρά το περιορισμένο της μέγεθος η πραγματεία Για την αιώνια ειρήνη αφήνει ακόμη και τον απληροφόρητο αναγνώστη να μαντέψει την απεραντοσύνη της σκέψης του. Λευτέρης Αναγνώστου[2]
Παραπομπές[επεξεργασία]
- ↑ Καντ, Ιμμάνουελ (1984). Τα θεμέλια της Μεταφυσικής των ηθών. Εισαγωγή - μετάφραση - σχόλια: Γιάννης Τζαβάρας. Αθήνα: Δωδώνη. ISBN 960-248-120-X.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Καντ, Ιμμάνουελ (1992). Για την αιώνια ειρήνη. μετάφραση - επίμετρο: Άννα Πόταγα, πρόλογος - επιμέλεια: Λευτέρης Αναγνώστου. Αθήνα: Αλεξάνδρεια. ISBN 978-960-221-044-4.
- ↑ Καντ, Ιμμάνουελ (2009). Κριτική του πρακτικού λόγου. Μετάφραση, σημειώσεις, επιλεγόμενα: Κώστας Ανδρουλιδάκης. Αθήνα: Εστία. Πρώτη έκδοση: Δεκέμβριος 2004. Τρίτη έκδοση: Μάιος 2009. ISBN 960-05-1176-4.
- ↑ Καντ, Ιμμάνουελ (1971). Δοκίμια. εισαγωγή - μετάφραση - σχόλια: Ε. Π. Παπανούτσος. Αθήνα: Δωδώνη. ISBN 978-960-248-119-6.