Αδελφοί Καραμάζοφ
Εμφάνιση
Το Αδελφοί Καραμάζοφ (ρωσικά: Бра́тья Карама́зовы, Brat'ya Karamazovy) είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Ρώσου συγγραφέα Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.
Η συγγραφή του έργου κράτησε δυο χρόνια (1879 - 1880) ενώ παράλληλα δημοσιευόταν σε συνέχειες, στο περιοδικό Русскій Вѣстникъ («Ρώσος αγγελιοφόρος») από τον Ιανουάριο του 1879 ώς τον Νοέμβριο του 1880.
Έχει χαρακτηριστεί ως φιλοσοφικό μυθιστόρημα που εμβαθύνει στις έννοιες του Θεού, της ελεύθερης βούλησης και της ηθικής, ενώ πολλοί θεωρητικοί της λογοτεχνίας το θεωρούν το καλύτερο μυθιστόρημα που έχει γραφτεί ποτέ.
Παραθέματα
[επεξεργασία]- ... Η Ομορφιά είναι μια φοβερή και τρομερή υπόθεση. Και είναι τρομερή γιατί κανένας δεν μπόρεσε και κανένας δε θα μπορέσει ποτέ να την εξερευνήσει και γιατί ο Θεός δεν κάνει τίποτε άλλο από το να βάζει μπροστά μας άλυτα αινίγματα. Μέσα στην ομορφιά σμίγουν και οι δυο όχθες κι όλες οι αντίστροφες πορεύονται πλάι πλάι. Δεν είμαι μορφωμένος άνθρωπος, αδελφέ μου, αλλά έχω στοχαστεί πολύ πάνω σ' αυτό. Αληθινά, τριγυριζόμαστε από μυστήρια ατελεύτητα. Ένα πλήθος αινίγματα βαραίνουν τους ώμους μας. Τα μαντεύουμε όπως όπως και καταφέρνουμε να βγαίνουμε στεγνοί από το νερό. Αλλά η ομορφιά! Μου είναι ανυπόφορη η σκέψη ότι ένας άνθρωπος μ' ευγενική καρδιά και ανώτερο πνεύμα ξεκινάει τη ζωή του με το ιδανικό της Παναγίας και καταντάει στο ιδανικό των Σοδόμων. Κι αυτό που κάνει το πράγμα πιο φοβερό είναι ότι ο άνθρωπος με το ιδανικό των Σοδόμων δεν απαρνιέται μέσα στην ψυχή του το ιδανικό της Παναγίας και στα βάθη της καρδιάς του μπορεί ακόμα να φλέγεται, ειλικρινά να φλέγεται, από τη λαχτάρα του ωραίου ιδανικού, όπως την εποχή της παιδικής του αθωότητας. Ναι, η καρδιά του ανθρώπου είναι πλατιά, πάρα πολύ πλατιά. Θα προτιμούσα να είναι πιο στενή. Ένας διάβολος μονάχα ξέρει πώς να τα βγάλει πέρα μαζί της! Ό,τι η διάνοια θεωρεί ταπεινωτικό, η καρδιά συχνά το βρίσκει θαυμαστά ωραίο. Υπάρχει ομορφιά στα Σόδομα; Πίστεψέ με, πολλοί άνθρωποι βρίσκουν την ομορφιά στα Σόδομα. Το ήξερες αυτό το μυστικό; Το φοβερό είναι ότι η ομορφιά δεν είναι μόνο τρομερή αλλά και μυστηριώδης. Ο Θεός και ο Διάβολος μάχονται μέσα της και το πεδίο της μάχης τους είναι η καρδιά του ανθρώπου. Αλλά η καρδιά του ανθρώπου θέλει να μιλήσει μόνο για τον δικό της πόνο. Άκουσε, τώρα, να σου πω τι λέει...[1]
Παραπομπές
[επεξεργασία]- ↑ Παρατίθεται στην αρχή του βιβλίου: Γιούκιο Μισίμα. Εξομολογήσεις μιας μάσκας. Μετάφραση Λουκάς Θεοδωρακόπουλος. Εκδόσεις Οδυσσέας. Αθήνα. 1994. Πρώτη έκδοση 1979.