Αγία Γαβριηλία Παπαγιάννη
Η Αγία Γαβριηλία Παπαγιάννη (Κωνσταντινούπολη, 2/15 Οκτωβρίου 1897 - Λέρος, 28 Μαρτίου 1992) ήταν Ελληνίδα ορθόδοξη μοναχή, διεθνώς γνωστή ως πνευματική οδηγός, ως Γερόντισσα, με ιδιαίτερη φροντίδα σε φτωχούς και ασθενείς. Ήταν η δεύτερη γυναίκα που εισήχθη σε ελληνικό πανεπιστήμιο και ήταν εκπαιδευμένη φυσιοθεραπεύτρια πριν ξεκινήσει το θρησκευτικό της αξίωμα σε ηλικία 60 ετών. Αγιοκατατάχθηκε από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις 3 Οκτωβρίου 2023.
Παραθέματα[επεξεργασία]
Μερικά παραθέματα της αγίας από το βιβλίο Η ασκητική της αγάπης.[1]
Από την ενότητα «Ειπέ Μήτερ»[επεξεργασία]
- Αν δε φτάσεις να νιώσεις ότι εσύ και ο άλλος, είσαστε ΕΝΑ –ο οποιοσδήποτε άλλος: και ο μαύρος της Αφρικής, και ο Ινδός, και ο Κινέζος, και ο Μουσουλμάνος, και ο Εβραίος, και ο Χριστιανός– να συνειδητοποιήσεις ότι είμεθα όλοι παιδιά του Θεού. Αν δεν μπορέσεις να το αισθανθείς αυτό Αληθινά, με κεφαλαίο Άλφα, τότε... είσαι ακόμα δούλος!
- Ναι. Αλλά θα 'ρθει μια ώρα που θα είστε τόσο βέβαιη για την αγάπη του Θεού και θα προσέχετε τόσο πολύ να μη φτάσετε να κάνετε κάτι που θα βλάψει τον άλλον, ή να τον κατακρίνετε, κι έτσι δε θα έχετε πια βάρη πάνω σας και θα χαίρεστε για τη χαρά του Θεού που παίρνετε από Εκείνον και δίνετε στους άλλους. Έτσι νομίζω. Κι ύστερα αρχίζει το ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ και... χορεύουμε!
Από την ενότητα «Αποφθέγματα»[επεξεργασία]
53. Η σπουδαιότερη φιλανθρωπία είναι να μιλάς καλά για τους ανθρώπους.
87. Αν βρεθεί ξένος που θα κατακρίνει την Ελλάδα ή την Ορθοδοξία, δεν θα ταυτίζεις τα λεγόμενα με τον άνθρωπο, αλλά και δεν θα του αναφέρεις ποτέ τα χαρμόσυνα, όπως είναι η ανεύρεση τιμίων λειψάνων ή άλλα θαυμαστά που συμβαίνουν εδώ.
147. Η πνευματική μας καλλιέργεια γίνεται στην καρδιά. Αυτός είναι ο πνευματικός άνθρωπος. Όχι ο μορφωμένος, όπως θαρρούν πολλοί.
165. Στο Ευαγγέλιο δε θα βρεις τη λέξη «καθήκον».
232. Εγώ ήμουν απλώς κάτι για τα προκαταρκτικά σας βήματα. Εάν δεν στερεώσετε με τον Χριστό και την εκκλησία, πάτε χαμένοι αν έστω και κατά διάνοια σκεφτείτε άνθρωπο. Αλίμονο σ' αυτόν που αντί να πάει στον Χριστό πηγαίνει σε άνθρωπο. Μακριά...
281. Η επιείκεια και η πραότης είναι τα όπλα και τα γνωρίσματα του πνευματικά δυνατού ανθρώπου. Αυτός «καταλαβαίνει» τα πάντα και συγχωρεί τα πάντα...
312. Τι ωραίο τραγούδι η ζωή! Και τι ευλογία όταν μετά από μια μακροχρόνια πορεία, μπορώ να πω πως από το 1937 μέχρι σήμερα, δεν έφυγε το αόρατο πρόσωπο του Θεού από κοντά μου κι από μέσα μου.
325. Δεν είναι μαύρα και άσπρα και κόκκινα και κίτρινα τα παιδιά, στα μάτια του Θεού. Είναι ψυχές που ο Θεός έβγαλε μέσα από την καρδιά του σαν σταγόνες αίμα... Ποιος μπορεί να πει ποια σταγόνα αξίζει πιο πολύ;
351. Ο γάμος είναι αγάπη, στοργή, φιλία. Δεν είναι «σεξ». Το «σεξ» είναι κάτι αντιθεϊκό γιατί είναι «του κόσμου τούτου». Δεν έχει σχέση με την ψυχή.
385. Δεν γεννήθηκε ακόμα ο άνθρωπος που θα με κάνει να στεναχωρηθώ...
Από την ενότητα «Αλληλογραφία»[επεξεργασία]
- Ξαναχαμογέλασα με όσα μου έγραφες παρακάτω: ότι δεν ξέρεις τον Διάβολο!... Κι όμως τον έχεις ήδη συναντήσει, χωρίς να το ξέρεις. Τουλάχιστον στα έργα του –γιατί εναντιώνεται σε κάθε έργο που γίνεται για τον Θεό. Παρεμβαίνει σαν πνεύμα υπερηφάνειας, θυμού, πλεονεξίας, ή οτιδήποτε άλλο είναι καταστρεπτικό για την ψυχή μας. Γι' αυτό, πρέπει να ψάξουμε να δούμε ποιοι είμαστε και ποιο κομμάτι της ψυχής μας είναι δικό του, και ποιο είναι του Θεού. Παραδείγματος χάριν, ποιος άλλος υπαγορεύει σ' έναν άνθρωπο του αναστήματος του Άλμπερτ Σβάιτσερ, να γράφει και να μιλάει για τον «νέγρο» κι όχι απλά για τον «συνάνθρωπό» του, όπως κάνει όταν μιλάει για τους άλλους...
Είπαν για την Αγία Γαβριηλία Παπαγιάννη[επεξεργασία]
- Με τη Γαβριηλία, δεν ήταν το μυαλό που καθόριζε τις σχέσεις της με τους άλλους. Ήταν το πνεύμα, η αίσθηση. Η ίδια ήταν μια συμβίωση όλων των πολιτισμών. Μ' εκείνη, δεν υπήρχαν σύνορα, όρια. Ήταν πολύ μυστική γι' αυτά. Λ. Σαρηγιάννη (μια πολύ παλιά της φίλη)[1]
Παραπομπές[επεξεργασία]
- ↑ 1,0 1,1 Μοναχή Γαβριηλία Γεωργίου (1996). Γερόντισσα Γαβριηλία: η ασκητική της αγάπης. Εκδόσεις Επτάλοφος. Αθήνα. Δέκατη πέμπτη έκδοση - Οκτώβριος 2001. ISBN 960-90461-2-6.
