Ελληνικές παροιμίες/Η: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 59: | Γραμμή 59: | ||
* Η πίστωση απόθανε (η κακοπληρωμή τη σκότωσε). |
* Η πίστωση απόθανε (η κακοπληρωμή τη σκότωσε). |
||
* Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη. |
* Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη. |
||
* H πονηρή αλεπού πιάνεται απ' τα τέσσερα. |
|||
* Η πουτάνα θέλει να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει. |
* Η πουτάνα θέλει να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει. |
||
* Η πρώτη δούλα, η δεύτερη κυρά. |
* Η πρώτη δούλα, η δεύτερη κυρά. |
Αναθεώρηση της 13:01, 11 Μαΐου 2007
* Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Η
- Η αλεπού σαν γεράσει γίνεται καλόγρια.
- Η αλεπού εκατό και το αλεπουδάκι εκατόν δέκα.
- Η αλπού ικατό τα αλπούδια ικατόν δέκα.
- Η αλεπού εργάτες έβαζε και 'κείνη ακριδολόγαγε.
- Η αλήθεια είναι κουτσή, αλλά φτάνει στην κορφή.
- Η ανάγκη κάνει το παλικάρι.
- Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.
- Η γάρ σιωπή τοίς σοφοίσιν απόκρισις.
- Η γάτα για το ψάρι της, πούλησε τ' αμπέλι της.
- Η γίδα από τ' αυτί δεν κουτσαίνει.
- Η γκαμήλα αν θέλει γομαράγκαθα, ας μακρύνει το λαιμό της.
- Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα κόκκαλα τσακίζει.
- Η γλώσσα τιμάει το πρόσωπο.
- Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
- Η γριά η κότα έχει το ζουμί, μα η πουλάδα κάνει τον πετεινό και λαλεί!
- Η γριά το μεσοχείμωνο ξυλάγγουρο γυρεύει.
- Η γυναίκα με το κλάμα κι ο κλέφτης με τους όρκους.
- Η δουλειά δεν είναι ντροπή.
- Η θάλασσα 'ναι γαλανή μα ο αέρας τη μαυρίζει.
- Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
- Η ισχύς εν τη ενώσει.
- Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά.
- Η καλή καρδιά με θρέφει, η κακή με ξεριζώνει. (Ποντιακή)
- Η καλή μέρα, απ' το πρωί φαίνεται.
- Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά.
- Ή μικρός-μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου.
- Η νύφη μας την ομορφιά στην κεφαλή την έχει.
- Η νύφη όντας γεννηθεί της πεθεράς θα μοιάσει.
- Ή παπάς-παπάς, ή ζευγάς-ζευγάς.
- Η πείνα κάστρα πολεμάει και κάστρα παραδίνει.
- Η πίστωση απόθανε (η κακοπληρωμή τη σκότωσε).
- Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη.
- H πονηρή αλεπού πιάνεται απ' τα τέσσερα.
- Η πουτάνα θέλει να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει.
- Η πρώτη δούλα, η δεύτερη κυρά.
- Η σκύλα από τη χαρά της τα 'κανε στραβά τα κουτάβια.
- Ή στραβός ειν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
- Η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι.
- Η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς 'τον που την έχει.
- Η τρέλα δεν πάει στα βουνά.
- Η τύχη τρυπάει κεφάλια και περάει. (Ποντιακή)
- Η φτήνια τρώει τον παρά.
- Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
- Η χάρη θέλει αντίχαρη και πάντα χάρη μένει.
- Ήθελές 'τα κι έπαθές 'τα.
- Ήθος ανθρώπω δαίμων.
- Ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι η μοίρα του.
- Ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί. Ήλιος και φεγγάρι παντρεύονται οι γαϊδάροι. Ήλιος και χιόνι, παντρεύονται οι αρχόντοι.
- Ήρθαν τ' άγρια να διώξουν τα ήμερα.
- Ήταν στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι γαϊδαρος κι αποστράβωσε.