Ελληνικές παροιμίες/Ο

* Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Ο

• Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω.
• Ο ανήφορος φέρνει κατήφορο.
• Ο άνθρωπος ότι μπορεί κι ο Θεός ότι θέλει.
• Ο άρρωστος θέλει γιατρό κι ο πεθαμένος κλάμα.
• Ο βήχας, ο έρωτας και τα λεφτά δεν κρύβονται.
• Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
• Ο γάτος κι ο καλόγερος πολυαγαπούν το ψάρι, κι η παντρεμένη το φιλί, κι η λεύτερη το χάδι.
• Ο γέγονε, γέγονε.
  • Ό,τι έγινε, έγινε. (Πβ.Ιω.ΙΘ.22)
• Ο γραμμάτων άπειρος ου βλέπει βλέπων.
  • Ο αγράμματος είναι στην ουσία τυφλός.
• Ο δέ ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψέυδος.
• Ο έρως χρόνια δεν κοιτά.
• Ο έχων ώτα ακούει, ακουέτω.
• Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη.
  • Ο θεός αγαπάει τον κλέφτη, μα σαν τον νοικοκύρη, όχι.
• Ο θεός βλέπει βουνά και ρίχνει χιόνι.
• Ο θεός έφκιασε τον κόσμο κι είπε: "Οπόχει μυαλό ας πορεύεται." (Κεφαλονίτικη )
• Ο θεός οικονομάει κι ο διάολος τα χαλάει.
• Ο καθένας για λόγου του κι ο θεός για όλους. (Κεφαλονίτικη)
• Ο καθένας την πορδή του μοσχολίβανο την έχει. (από Μακεδονία)
• Ο κακός το πρωί, το βράδυ χειρότερος. (Βυζαντινή)
• Ο κανατάς όπου θέλει κολλάει τα χερούλια. (Κεφαλονίτικη)
• Ο καλόγερος κοιμάται κι ο Θεός του μαγειρεύει.
• Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
  • Ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται.
• Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει.
• Ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται.
• Ο κερατάς το μαθαίνει πάντα τελευταίος.
• Ο κόσμος τό 'χει τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι.
• Ο κουζουλός ο γάιδαρος, πάντα πουλάρι δείχνει.
• Ο Κρητικός δεν ξέρει από θάλασσα.
• Ο λύκος δε βρωμίζει τη φωλιά του.
• Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμην άλλαξε μήτε την κεφαλήν του.
• Ο λύκος σαν γεράσει, μασκαράς των σκυλιών γίνεται.
• Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
  • Ο λύκος στην αντάρα χαίρεται.
  • Στην αντάρα τρέχει ο λύκος.
• Ο μέν λόγος θαυμαστός, ο δέ λέγων άπιστος.
• Ο μη δαρείς ου παιδεύεται.
  • Αν δε φάει κανείς ξύλο δε μαθαίνει γράμματα.
• Ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω.
  • Όποιος δεν εργάζεται δεν πρέπει να τρώει. (Πβ. Παύλ. Τιμόθ. Γ'10)
• Ο μη ων μεθ' ημών καθ' ημών (εστί).
  • Όποιος δεν είναι με το μέρος μας είναι εναντίον μας. (Πβ. Ματθ. ΙΒ'30)
• Ο ξυπόλυτος είδε τον κουτσό και παρηγορήθηκε.
• Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται.
• Ο πλούσιος έχει την τιμή, ο πλούσιος και τη δόξα.
• Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται.
• Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν.
• Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.
  • Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει, μα σαν τύχει και θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει.
• Ο Χάρος φίλους και εχθρούς σ' ένα τραπέζι σμίγει.
• Ο χειρότερος κουφός είν' αυτός που δε θέλει ν' ακούσει.
• Ο ψεύτης κι ο κλέφτης το πρώτο χρόνο χαίρονται.
• Οι αιώνες αντιγράφουν αλλήλους. (αρχαιοελληνικό ρητό)
• Οι ακαμάτρες κι οι χαζές έχουν τις τύχες τις καλές. (σκωπτικό-χιουμοριστική)
  • Οι πουτάνες κι οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές. (σκωπτικό-χιουμοριστική)
• Οι γύφτοι τα μαλώματα για πανηγύρια τά 'χουν
• Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και τα σκυλιά δεμένα.
• Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
• Οι κάμποι θρέφουν άλογα και τα βουνά λεβέντες.
• Οι μούτσοι που γαμούσαμε 'γίναν καπεταναίοι. (σκωπτικό-χιουμοριστική)
• Οι όψιμες θέλουν βροχές κι οι πρώιμες δροσούλες.
• Ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος.
• Οι πολλοί καπεταναίοι ρίχνουν έξω το καράβι.
• Οι πολλοί μάγειροι τη χαλάν τη σούπα.
• Όλα εδώ πληρώνονται.
• Όλα τα πουλιά μισεύουν, οι κοράκοι μόνο μένουν.
• Όλα τα φαντάσματα, του ύπνου αναγελάσματα.
• Όλα τά 'χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε.
• Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη.
• Όλο το αβγό στην πίτα.
• Όλοι οι καλοί μαζί, κι ο ψωριάρης χώρια.
  • Όλοι όλοι αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια.
  • Όλοι όλοι αντάμα κι ου ψώριαβος αχώρια.
• Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

* Όμοιος τον όμοιο αγαπά κι όμοιος τον όμοιο θέλει.
* Όμοιος τον όμοιο γύρευε,πουτάνα την πουτάνα, κι ο κερατάς τον κερατά να περπατούν αντάμα

• Όμοιος στον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα.
• Ομορφιά χωρίς χάρη, αγκίστρι χωρίς δόλωμα.
• Όντες θέλει να χαλάσει ο θεός το μέρμυγκα, του βάνει φτερά και πετάει. (Κεφαλονίτικη)
• Ονείρατα μοι λέγεις.
• Όπερ έδει δείξαι.
• Όποιος αγάλια περπατεί, πολύ μακριά πηγαίνει.
• Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
• Όποιος βγάνει και δε βάνει, γρήγορα στον πάτο φτάνει.
• Όποιος γελάει τη γη κι η γης τόνε γελάει.
• Όποιος γίνεται πρόβατο τον τρώει ο λύκος.
• Όποιος γυρίζει, μυρίζει κι όποιος κάθεται, βρωμάει.
• Όποιος δε θέλει να ζυμώσει πέντε μέρες κοσκινίζει.
• Όποιος δε θέλει κούρταλα, στο χαλκιδειό δεν πάει.
• Όποιος δεν έχει μαυρομάτα, φιλάει την τσιμπλομάτα.
• Όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια.
• Όποιος δεν κάνει τρέλες στα νιάτα του, τις κάνει στα γεράματά του.
• Όποιος δεν τιμάει τη γυναίκα του, την κάνει άτιμη.
• Όποιος διαβάζει με τ' αρχίδια, γαμάει με τα μάτια. (για την πρεσβυωπία)
• Όποιος διάβολο αγόρασε, διάβολο πουλάει.
• Όποιος είν' έξω απ' το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει.
• Όποιος έχει πολύ πιπέρι βάζει και στα λάχανα.
• Όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια.
• Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται.
• Όποιος θέλει ν' αγαπήσει, θέλει να χασομερήσει, θέλει άσπρα να ξοδιάσει και να μη τα λογαριάσει.
• Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα.
• Όποιος καεί απ' το χυλό φυσάει και το γιαούρτι.
  • Όποιος καει στο κουρκούτι φυσάει και το γιαούρτι.
• Όποιος καμαρώνει γι' αφεντιά, πρέπει κι αφέντης να 'ναι.
• Όποιος μπλέκει με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
  • Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
• Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.
• Όποιος ξένο σκύλο θρέφει, μόνο το λουρί του μένει.
• Όποιος πίνει βερεσέ, δυο φορές μεθάει.
• Όποιος πηδάει πολλά παλούκια, ένα μπαίνει στον κώλο του.
• Όποιος στα είκοσι δεν έχει νου, στα τριάντα ας μην προσμένει.
• Όποιος στα σκότη περπατεί, σε λάσπες και σκατά πατεί.
• Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει.
• Όποιος τα φίδια κυνηγά, φίδι θα τον δαγκώσει, κι όποιος τον κίνδυνο αγαπά, αυτός θα τον σκοτώσει.
• Όποιος φυλάει τα ρούχα του, του μένουν τα μισά.
• Όποιος χάνει στα χαρτιά κερδίζει στην αγάπη.
• Όπου αγάλι-αγάλι περπατεί, μακριά μπορεί να πάει.
• Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι.
• Όπου βλέπεις μάσα, κάτσε κι όπου βλέπεις ξύλο, τρέχα.
• Οπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη.
• Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.
• Όπου δεν τα βγάζει πέρα ο διάολος μοναχός του, στέλνει τη γυναίκα.
• Όπου είσαι ήμουνα, και όπου είμαι θ'άρθεις (ή θα φτάσεις).
• Όπου έχει δυο αγαπητικές χαρά έχει μεγάλη, γιατί όταν μαλώνει με τη μια κινάει και πάει στην άλλη.
• Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει.
• Όπου 'ναι καλορίζικος γεννάει κι ο κοκοράς του.
• Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο μη φοβάσαι.
• Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά.
• Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
• Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.
• Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
  • Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα λέει αγουρίδες.
• Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.
• Όσα φέρνει η ώρα δε τα φέρνει ο χρόνος.
  • Όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή.
• Όσες πράσινες φοράδες, τόσες καλοπεθεράδες.
• Οσο κι αν γέρασε ο Χριστός πέντε θαύματα τα κάνει.
• Όσο πίν' η πεθερά μας τόσο μας καλοχαιρετάει.
• Όσος είσαι πάντα φαίνου και κομμάτι παρακάτω.
• Όταν ανακατώσεις τα σκατά, βρωμάνε.
• Όταν δεις ακρίβεια, καρτέρειε και τη φθήνεια.
• Όταν διψάει η αυλή σου νερό έξω μη χύσεις.
• Όταν ευρείς το φόρτωμα πληρώσου το κουρμέκι.
• Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει γιατρός.
• Όταν θέλεις να φτιάξεις πορτοκαλάδα, θέλεις πορτοκάλια. Άσχετα αν οι πατάτες είναι πιο φθηνές.
• Όταν κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο.
• Όταν κλείνει μια πόρτα, κλείνει κι ένα παράθυρο.
• Όταν κοιμάται ο γιόκας μου ψωμί δε μας γυρεύει.
• Όταν ο μήνας δεν έχει ρώ (ρ) το κρασί θέλει νερό.
• Όταν χτυπιούνται δυο σταμνιά, το ένα απ' τα δύο θα σπάσει.
• Ό,τι δίνεις παίρνεις.
• Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.
• Ουδείς αναντικατάστατος.
• Ουδείς εκών κακός.
  • Κανείς δεν είναι κακός με τη θέλησή του (μία από τις βασικότερες διδαχές του Σωκράτη).
• Ουδείς μωρότερος των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι.
• Ουδέν κακό αμιγές καλού.
• Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον.
• Ουκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον.
• Δε με αφήνει να κοιμηθώ (να ησυχάσω) η νίκη του Μιλτιάδη. Είναι η περίφημη φράση που έλεγε ο Θεμιστοκλής μετά τη νίκη των Αθηναίων στον Μαραθώνα. Άλλοι την αποδίδουν στη φιλοδοξία και στη ζήλεια του Θεμιστοκλή, και άλλοι στην ανησυχία και στον φόβο του ότι οι βάρβαροι θα ξαναχτυπούσαν σύντομα την Ελλάδα, όπως το διορατικό του δαιμόνιο διέβλεπε.
• Ουκ εν τω Άδη μετάνοια.
• Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος.
  • Ο άνθρωπος δεν αξίζει να ζει μόνο για την υλική τροφή του.
• Ούτε γής ούτε ουρανού άπτεται.
• Ούτε το διάβολο να δεις, ούτε τον σταυρό σου να κάνεις.
• Όύτε ψύλλος στον κόρφο του (δε θά 'θελα νά 'μαι).
• Ού το εράν νόσος, αλλά το μη εράν.
• Ουκ αντιλέγοντα δέι τόν αντιλέγοντα πάυειν, αλλά διδάσκειν - ουδέ γάρ τόν μαινόμενον αντιμαινόμενός τις ιάται.
• Όχι Γιάννης, Γιαννάκης.
• Όψιμος γιος δε θα γνωρίσει πατέρα. (Βυζαντινή)

---

---

Σύνδεσμοι Βικιφθεγμάτων: Κατηγορίες - Θέματα - Παροιμίες - Άνθρωποι