Γλώσσα (λαογραφία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Η Γλώσσα μετονομάστηκε σε Γλώσσα (λαογραφία) |
(Καμία διαφορά)
|
Αναθεώρηση της 07:52, 30 Μαΐου 2006
Ελληνικές παροιμίες για τη γλώσσα, που αποτελούν προϊόντα μακραίωνης πείρας:
- "Γλώσσα που λαθεύει την αλήθεια λέγει"
- "Γλώττα λανθάνουσα τ΄ αληθή λέγει"
- "Η γλυκειά γλώσσα βγάζει και φίδι από τη τρύπα"
- "Η γλυκειά γλώσσα βυζαίνει δυο μανάδες"
- "Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει"
- "Η γλώσσα κάστρα καταλεί και κάστρα θεμελιώνει"
- "Ή το χέρι στη τσέπη ή το μέλι στη γλώσσα" (τρόποι επιυχίας σκοπού)
- "Κάλλιο να σε μαλάξει γλώσσα φιδιού παρά ανθρώπου στόμα"¨
- "Μικρός τόπος, μεγάλη γλώσσα"
- "Όπου λείπει η καρδιά μιλεί η γλώσσα" (Ζακύνθου)
- "Τα βόδια δένουν απ΄ τα κέρατα τον άνθρωπο απ΄τη γλώσσα"
- "Χρήματα δεν έχεις τη γλώσσα σου δένεις" (επί πενίας που χάνεται το θάρρος)