Σπάρτη αρχαία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Βικιφθέγματα
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Seagull.Stefanos (συζήτηση | Συνεισφορές)
Νέα σελίδα: Σπαρτη αρχαία Βλέπε και: * Ελλάδα αρχαία * Ή ταν ή επί τας (Ή με αυτή -την ασπίδ...
 
Ah3kal (συζήτηση | Συνεισφορές)
+
Γραμμή 6: Γραμμή 6:




* '''ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν'''

*: είναι συνηθισμένο να ασχημονούν οι Κλαζομένιοι — Κλαύδιος Αιλιανός, [[:s:Ποικίλη_Ιστορία/β#π.15|Ποικίλη Ιστορία, Β 15]]



* Ή ταν ή επί τας (Ή με αυτή -την ασπίδα- νικητής ή πάνω σ' αυτή -την ασπίδα- νεκρός) [Η τελευταία ευχή της Σπαρτιάτισσας μάνας στον γιό της που έφευγε για τον πόλεμο]
* Ή ταν ή επί τας (Ή με αυτή -την ασπίδα- νικητής ή πάνω σ' αυτή -την ασπίδα- νεκρός) [Η τελευταία ευχή της Σπαρτιάτισσας μάνας στον γιό της που έφευγε για τον πόλεμο]
* Λαός που βαδίζει προς το θάνατο τραγουδώντας, βαδίζει προς τη ζωή [[Δημητρακόπουλος Π.]]
* Λαός που βαδίζει προς το θάνατο τραγουδώντας, βαδίζει προς τη ζωή [[Δημητρακόπουλος Π.]]

Αναθεώρηση της 19:55, 17 Ιουνίου 2017


Βλέπε και:


  • ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν
    είναι συνηθισμένο να ασχημονούν οι Κλαζομένιοι — Κλαύδιος Αιλιανός, Ποικίλη Ιστορία, Β 15
  • Ή ταν ή επί τας (Ή με αυτή -την ασπίδα- νικητής ή πάνω σ' αυτή -την ασπίδα- νεκρός) [Η τελευταία ευχή της Σπαρτιάτισσας μάνας στον γιό της που έφευγε για τον πόλεμο]
  • Λαός που βαδίζει προς το θάνατο τραγουδώντας, βαδίζει προς τη ζωή Δημητρακόπουλος Π.
  • Μολών λαβέ (Έλα να τα πάρεις) [Ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας, προς τον βασιλιά της Περσίας Ξέρξη] Σπαρτιατικό γνωμικό
  • Στην αρχαία Σπάρτη, κατά τις ώρες τις διασκέδασης, οι γέροντες τραγουδούσαν: "Άμμες ποτ' ήμες άλκιμοι νεανίαι" (Εμείς υπήρξαμε κάποτε ρωμαλέοι και ισχυροί νέοι). Οι δε νέοι και ώριμοι άνδρες τραγουδούσαν: "Άμμες δε γ' ειμές, αι δε λης πείραν λάβε" (Εμείς, όμως, είμαστε τώρα, και εάν θέλεις έλα να δοκιμάσεις). Τέλος τα παιδιά και οι έφηβοι τραγουδούσαν: "Άμμες δε γ' εσόμεθα, πολλώ κάρρωνες" (Εμείς, όμως, θα γίνουμε πολύ καλύτεροι) Σπαρτιατικό γνωμικό / Πλούταρχος
  • Ω ξειν, αγγέλλει Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι (Ω, ξένε διαβάτη που περνάς, πες στους Λακεδαιμόνιους ότι ταφήκαμε εδώ, υπακούοντας στα προστάγματά τους) [Επίγραμμα πάνω στον τάφο των 300 του Λεωνίδα, στις Θερμοπύλες] Σιμωνίδης