Χρήστης:Dgolitsis

De calumnia (Περί διαβολής) του Σάντρο Μποτιτσέλι (1495) εμπνευσμέν αναπαράσταση από Πίνακα του Απελλή

βλ. s:Εικόνες του Λουκιανού

«Μόνον ἡμέτερον τό παρόν μήτε τό φθάνον μήτε τό προσδοκώμενον τό μέ γάρ ἀπολωλέναι τό δέ ἀδηλόν ἐστιν εἰ περ ἔσται(εάν βέβαια υπάρξει.)» Αρίστιππος ο Κυρηναίος

• Τα τοιαύτα πέφυκεν υπ΄ενδείας και υπερβολής φθείρεσθαι.
• Πανταχού γάρ δια το άνισον η στάσις.Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»
• Τους αισχρώς βεβιωκότας τούτους ουκ εά (δεν αφήνουμε) δημηγορείν. Αισχίνης, Κατά Τιμάρχου
• ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία. Ξενοφών «Κύρου Παιδεία» Βιβλία Α΄§ 2 εδ, 7
• Πάντες πάντα πράττουσιν ή κέρδος τι μετιόντες ή ζημίαν φεύγοντες, Γοργίας,
  

Γοργίας «Υπέρ Παλαμήδους απολογία» § 19

• Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος ο Ησίοδος έφη. Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων
• Άνω γάρ ποταμών (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. Νεκρικοί Διάλογοι, Τερψίων και Πλούτων.
• Και την νύκτα όλην ελθόντες οδόν αργαλέα (δύσκολον) και τριών άλλων ημερών την οδόν ανύσαντες ερχόμεθα ες πόλιν της Μακεδονίας Βέρροιαν μεγάλην και πολυάνθρωπον. Λούκιος ή Όνος
• Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει. Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους.
• Γραιών μύθοι Νιγρίνος 9.16
• Δεινόν γαρ η άγνοια και πολλών κακών ανθρώποις αιτία, ώσπερ αχλύν τινα πραγμάτων καταχέουσα. Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή
• Ελέφαντα εκ μυίας ποείν. Μυίας εγκώμιον
• Εν τω πυθμένι ο Θεός κατακρύψαι το φιλοσοφίας αγαθόν υπό την τρύγαν αυτήν. Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων
• Εν τη νήσω (εις Γυάρον νήσον των Κυκλάδων) έμεινεν αισχυνόμενος και τεθνεώτα απολιπείν τον φίλον. Τόξαρις ή Φιλία, 18,11
• Εξ αμάξης παρρησιάζεται.Ρητόρων διδάσκαλος
• Την ευδαιμονίαν ζητούντες εν τω μέλιτι και ταις ισχάσιν (ξηρά σύκα). Δις κατηγορούμενος. Ηδύγαιον (ηδύς → γλυκύς) = σύκο.
• Ηλίου βολάς και ουκέτι πίλου (καπέλου) δεόμεθα. Ανάχαρσις ή περί Γυμναστηρίων.
• Θάττον γούν των επιορκείν τις επιχειρούντων έωλον θρυαλλίδα (σβηστό φυτίλι) φοβηθείη αν ή την του πανδομάτορος κεραυνού φλόγα. Τίμων ο Αθηναίος ή μισάνθρωπος.
• Θάττον πέντε ελέφαντας υπό μάλης κρύψειας ή ένα κίναιδον.
• Καθάπερ εν τη φάτνη κύνα μήτε αυτήν εσθίουσα των κριθών μήτε τω ίππω πεινώντι επιτρέπουσαν. Προς απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον (αγοράζοντα)
• Κατά των απόντων λάθρα χρώμενος. Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή.
• Καθάπερ ο λάρος (γλάρος) όλον περιχανών (καταπίνοντας) το δέλεαρ. Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων).
• Καθάπερ οι αλιείς εκ του καλάμου τα ιχθύδια. Ζεύς ελεγχόμενος
• Κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω (τόπω). Πως δει ιστορίαν συγγράφειν 63,6
• Κεχρωσμένος μεν, το δε ενδόθεν πήλινον και εύθρυπτον. Λεξιφάνης 22,13
• Κυψελίβυστα έοικας έχειν τα ώτα. Λεξιφάνης
• Ιλιεύς (Τρώας) ων τραγωδούς εκμισθώσω. [[Ψευδολογιστής ή Περί της αποφράδος.
• Ιππείς ες πεδίον προκαλείν. Ψευδοσοφιστής ή Σολοικιστής 8,18
• Ισοτιμία γαρ εν άδου και όμοιοι άπαντες. Νεκρ.Διάλ.-Νιρέως και Θερσίτου και Μενίππου.
• Λίθους επαυτόν εν ταις χεροίν (και στα δυο χέρια), έχοντας. Βίος Δημώνακτος
• Μαρμαρυγάς (λαμπυρίσματα) των ποδών θεώμενος (βλέποντας) Περί ορχήσεως 13,11
• Μη όναρ πλουτών λιμμώττης ανεγρόμενος. Όνειρος ή Αλεκτρυών
• Μολυβδίνους έχων, έφη, πέδας εν βορβόρω κάθηται. Αλέξανδρος ή Ψευδόμαντις
• Νεογιλός (νεογέννητος) ο του βίου χρόνος προς τον πάντα τον αιώνα. Αλκυών ή περί μεταμορφώσεως.
• Ου μετρίως επί τούτοις αγανακτώ και πίμπραμαι (καίγομαι) δεδιός (φοβούμενος) μη τω χρόνω και τα σύκα τύκα τις ονομάση. Δίκη φωνηέντων, 7.16
• Ουκ εις κόλπον (κόρφος) πτύσας. Απολογία, 6.12
• Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Χάρωνος και Μενίππου
• Όμοιον ως εί τις επί σταυρόν αναβήσεσθαι μέλλων το εν δακτύλω πρόσπαισμα (αμυχή) θεραπεύει.
• Ουδ΄όσον οι ακρίδες τον νουν έχοντας. Ζεύς τραγωδός.
• Πένητες άνθρωποι και προς διανομάς κεχηνότες (χάσκοντας, ανοίγοντας το στόμα), Περί Περεγρίνου τελευτής.
• Συς (χοίρος), τον οδόντα θήγει (ακονίζει) και ο παράσιτος επί του συν αντιθήγει, Περί Παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική.
• Συναναχρεμψάμενος (φτύνοντας μαζί) τη ψυχήν μετά του φλέγματος. Όνειρος ή Αλεκτρυών, 10.16
• Εξ ωού νεοττός ατελής υποκρώζων. Νεκρικοί Διάλογοι, Τερψίων και Πλούτων.
• Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν (ποντικόν). Πως δει συγγράφειν ιστορίαν.

• -Αν κάψω, Δημώναξ, ξύλα χιλιών μνων (μια μνα = εκατό αττικές δραχμές), πόσες μνες καπνού θα γίνουν? -Ζύγισε τη στάχτη, είπε, και όλο το υπόλοιπο θα είναι καπνός.
• Τον καλό αγώνα ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα,
  

λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος. Επιστολή προ Τιμόθεον.