Χρήστης:Dgolitsis: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[File:Sandro_Botticelli_021.jpg|thumb|center|355px|De calumnia (Περί [[διαβολή]]ς) του '''Σάντρο Μποτιτσέλι''' (1495). Εικονογραφία εμπνευσμένη από Πίνακα του Απελλή]] [[s:Εικόνες|Εικόνες]] ([[w:Λουκιανός|Λουκιανός]]) |
[[File:Sandro_Botticelli_021.jpg|thumb|center|355px|De calumnia (Περί [[διαβολή]]ς) του '''Σάντρο Μποτιτσέλι''' (1495). Εικονογραφία εμπνευσμένη από Πίνακα του Απελλή]] [[s:Εικόνες|Εικόνες]] ([[w:Λουκιανός|Λουκιανός]]) |
||
«Μόνον ἡμέτερον τό [[παρόν]] μήτε τό φθάνον μήτε τό [[προσδοκώμενο|προσδοκώμενον]] τό μέ γάρ ἀπολωλέναι τό δέ ἀδηλόν ἐστιν '''εἰ περ ἔσται''' (εάν βέβαια θα υπάρξει.)» [[Αρίστιππος ο Κυρηναίος]] |
«Μόνον ἡμέτερον τό [[παρόν]] μήτε τό φθάνον μήτε τό [[προσδοκώμενο|προσδοκώμενον]] τό μέ γάρ ἀπολωλέναι τό δέ ἀδηλόν ἐστιν '''εἰ περ ἔσται''' (εάν βέβαια θα υπάρξει.)» [[Αρίστιππος ο Κυρηναίος]]<br> |
||
*Τα τοιαύτα πέφυκεν υπ΄ [[ένδεια|ενδείας]] και [[υπερβολή]]ς φθείρεσθαι. |
*Τα τοιαύτα πέφυκεν υπ΄ [[ένδεια|ενδείας]] και [[υπερβολή]]ς φθείρεσθαι. |
||
*Πανταχού γάρ δια το άνισον η στάσις [[w:|Αριστοτέλης]] [[s:Ηθικά Νικομάχεια|«Ηθικά Νικομάχεια»]] |
*Πανταχού γάρ δια το άνισον η στάσις [[w:|Αριστοτέλης]] [[s:Ηθικά Νικομάχεια|«Ηθικά Νικομάχεια»]]<br> |
||
*Τους [[αισχρός|αισχρώς]] βεβιωκότας τούτους ουκ εά (δεν αφήνουμε) δημηγορείν. [[Αισχίνης]] [[s:Κατά Τιμάρχου|Κατά Τιμάρχου § 27]] |
*Τους [[αισχρός|αισχρώς]] βεβιωκότας τούτους ουκ εά (δεν αφήνουμε) δημηγορείν. [[Αισχίνης]] [[s:Κατά Τιμάρχου|Κατά Τιμάρχου § 27]] |
||
Γραμμή 9: | Γραμμή 9: | ||
*ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ [[αχαριστία|ἀχαριστίᾳ]] ἡ [[αναισχυντία|ἀναισχυντία]] [[w:Ξενοφών|Ξενοφών]], [[s:Κύρου Παιδεία/A|Κύρου Παιδεία, Βιβλία Α΄§ 2 εδ, 7]] |
*ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ [[αχαριστία|ἀχαριστίᾳ]] ἡ [[αναισχυντία|ἀναισχυντία]] [[w:Ξενοφών|Ξενοφών]], [[s:Κύρου Παιδεία/A|Κύρου Παιδεία, Βιβλία Α΄§ 2 εδ, 7]] |
||
* Πάντες πάντα πράττουσιν ή [[κέρδος]] τι μετιόντες ή [[ζημία]]ν φεύγοντες,[[s:Υπέρ Παλαμήδους απολογία|Γοργίας «Υπέρ Παλαμήδους απολογία» § 19 ]] |
* Πάντες πάντα πράττουσιν ή [[κέρδος]] τι μετιόντες ή [[ζημία]]ν φεύγοντες,[[s:Υπέρ Παλαμήδους απολογία|Γοργίας «Υπέρ Παλαμήδους απολογία» § 19 ]]<br> |
||
*Άνθρακες ημών ήσαν ο θησαυρός, [[Λουκιανός]] Ζεύξις ή Αντίοχος |
|||
*Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος ο [[Ησίοδος]] έφη. [[s:Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων|Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων]] |
*Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος ο [[Ησίοδος]] έφη. [[s:Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων|Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων]] |
||
*'''Άνω γάρ ποταμών''' (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. [[s:Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος|Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος]] |
*'''Άνω γάρ ποταμών''' (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. [[s:Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος|Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος]] |
||
Γραμμή 15: | Γραμμή 16: | ||
*Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει [[s:Νιγρίνος|Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους]] |
*Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει [[s:Νιγρίνος|Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους]] |
||
*Γραιών μύθοι [[s:Νιγρίνος|Νιγρίνος 9.16]] |
*Γραιών μύθοι [[s:Νιγρίνος|Νιγρίνος 9.16]] |
||
* Δεινόν γαρ η [[άγνοια]] και πολλών κακών ανθρώποις αιτία, ώσπερ αχλύν τινα πραγμάτων καταχέουσα. [[s:Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή|Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή]] |
* [[Δεινόν]] γαρ η [[άγνοια]] και πολλών κακών ανθρώποις αιτία, ώσπερ αχλύν τινα πραγμάτων καταχέουσα. [[s:Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή|Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή]] |
||
*Ελέφαντα εκ μυίας ποείν. [[s:Μύγας εγκώμιον|Μυίας εγκώμιον]] |
*Ελέφαντα εκ μυίας ποείν. [[s:Μύγας εγκώμιον|Μυίας εγκώμιον]] |
||
*Εν τω πυθμένι ο Θεός κατακρύψαι το φιλοσοφίας αγαθόν υπό την τρύγαν αυτήν. [[s:Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων|Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων]] |
*Εν τω πυθμένι ο Θεός κατακρύψαι το φιλοσοφίας αγαθόν υπό την τρύγαν αυτήν. [[s:Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων|Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων]] |
Αναθεώρηση της 19:09, 14 Ιουλίου 2016
«Μόνον ἡμέτερον τό παρόν μήτε τό φθάνον μήτε τό προσδοκώμενον τό μέ γάρ ἀπολωλέναι τό δέ ἀδηλόν ἐστιν εἰ περ ἔσται (εάν βέβαια θα υπάρξει.)» Αρίστιππος ο Κυρηναίος
- Τα τοιαύτα πέφυκεν υπ΄ ενδείας και υπερβολής φθείρεσθαι.
- Πανταχού γάρ δια το άνισον η στάσις Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»
- Τους αισχρώς βεβιωκότας τούτους ουκ εά (δεν αφήνουμε) δημηγορείν. Αισχίνης Κατά Τιμάρχου § 27
- ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία Ξενοφών, Κύρου Παιδεία, Βιβλία Α΄§ 2 εδ, 7
- Πάντες πάντα πράττουσιν ή κέρδος τι μετιόντες ή ζημίαν φεύγοντες,Γοργίας «Υπέρ Παλαμήδους απολογία» § 19
- Άνθρακες ημών ήσαν ο θησαυρός, Λουκιανός Ζεύξις ή Αντίοχος
- Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος ο Ησίοδος έφη. Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων
- Άνω γάρ ποταμών (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος
- Και την νύκτα όλην ελθόντες οδόν αργαλέα (δύσκολον) και τριών άλλων ημερών την οδόν ανύσαντες ερχόμεθα ες πόλιν της Μακεδονίας Βέρροιαν μεγάλην και πολυάνθρωπον. Λούκιος ή Όνος
- Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους
- Γραιών μύθοι Νιγρίνος 9.16
- Δεινόν γαρ η άγνοια και πολλών κακών ανθρώποις αιτία, ώσπερ αχλύν τινα πραγμάτων καταχέουσα. Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή
- Ελέφαντα εκ μυίας ποείν. Μυίας εγκώμιον
- Εν τω πυθμένι ο Θεός κατακρύψαι το φιλοσοφίας αγαθόν υπό την τρύγαν αυτήν. Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων
- Εν τη νήσω (εις Γυάρον νήσον των Κυκλάδων) έμεινεν αισχυνόμενος και τεθνεώτα απολιπείν τον φίλον Τόξαρις ή Περί φιλίας 18,11
- Εξ αμάξης παρρησιάζεται.Ρητόρων διδάσκαλος
- Την ευδαιμονίαν ζητούντες εν τω μέλιτι και ταις ισχάσιν (ξηρά σύκα) Δις κατηγορούμενος
- Ηλίου βολάς και ουκέτι πίλου (καπέλου) δεόμεθα. Ανάχαρσις ή Περί γυμναστηρίων
- Θάττον γούν των επιορκείν τις επιχειρούντων έωλον θρυαλλίδα (σβηστό φυτίλι) φοβηθείη αν ή την του πανδομάτορος κεραυνού φλόγα Τίμων ο Αθηναίος ή μισάνθρωπος
- Θάττον πέντε ελέφαντας υπό μάλης κρύψειας ή ένα κίναιδον.
- Καθάπερ εν τη φάτνη κύνα μήτε αυτήν εσθίουσα των κριθών μήτε τω ίππω πεινώντι επιτρέπουσαν Προς απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον (αγοράζοντα)
- Καθάπερ ο λάρος (γλάρος) όλον περιχανών (καταπίνοντας) το δέλεαρ Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων)
- Καθάπερ οι αλιείς εκ του καλάμου τα ιχθύδια. Ζεύς ελεγχόμενος
- Κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω (τόπω) Πως δει ιστορίαν συγγράφειν 63,6
- Κεχρωσμένος μεν, το δε ενδόθεν πήλινον και εύθρυπτον. Λεξιφάνης 22,13
- Κυψελίβυστα έοικας έχειν τα ώτα. Λεξιφάνης
- ὅτι τέττιγα τοῦ πτεροῦ συνείληφας
- Ιλιεύς (Τρώας) ων τραγωδούς εκμισθώσω Ψευδολογιστής ή Περί της αποφράδος.
- Ιππείς ες πεδίον προκαλείν. Ψευδοσοφιστής ή Σολοικιστής 8,18
- Ισοτιμία γαρ εν άδου και όμοιοι άπαντες Νεκρικοί Διάλογοι/Νιρέως και Θερσίτου και Μενίππου
- Λίθους επαυτόν εν ταις χεροίν (και στα δυο χέρια), έχοντας. Βίος Δημώνακτος
- Μαρμαρυγάς (λαμπυρίσματα) των ποδών θεώμενος (βλέποντας) Περί ορχήσεως 13,11
- Μη όναρ πλουτών λιμμώττης ανεγρόμενος Όνειρος ή Αλεκτρυών
- Μολυβδίνους έχων, έφη, πέδας εν βορβόρω κάθηται Αλέξανδρος ή ψευδομάντις
- Νεογιλός (νεογέννητος) ο του βίου χρόνος προς τον πάντα τον αιώνα. Αλκυών ή Περί μεταμορφώσεως
- Ου μετρίως επί τούτοις αγανακτώ και πίμπραμαι (καίγομαι) δεδιός (φοβούμενος) μη τω χρόνω και τα σύκα τύκα τις ονομάση. Δίκη φωνηέντων, 7.16
- Ουκ εις κόλπον (κόρφος) πτύσας Απολογία 6.12
- Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος Νεκρικοί Διάλογοι/Χάρωνος και Μενίππου
- Όμοιον ως εί τις επί σταυρόν αναβήσεσθαι μέλλων το εν δακτύλω πρόσπαισμα (αμυχή) θεραπεύει.
- Ουδ΄όσον οι ακρίδες τον νουν έχοντας Ζεύς τραγωδός
- Πένητες άνθρωποι και προς διανομάς κεχηνότες (χάσκοντας, ανοίγοντας το στόμα) Περί της Περεγρίνου τελευτής
- Συς (χοίρος), τον οδόντα θήγει (ακονίζει) και ο παράσιτος επί του συν αντιθήγειΠερί παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική
- Συναναχρεμψάμενος (φτύνοντας μαζί) τη ψυχήν μετά του φλέγματος Όνειρος ή Αλεκτρυών 10.16
- Εξ ωού νεοττός ατελής υποκρώζων Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος
- Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν (ποντικόν) Πως δει ιστορίαν συγγράφειν
- -Αν κάψω, Δημώναξ, ξύλα χιλιών μνων (μια μνα = εκατό αττικές δραχμές), πόσες μνες καπνού θα γίνουν? -Ζύγισε τη στάχτη, είπε, και όλο το υπόλοιπο θα είναι καπνός.
- Τον καλό αγώνα ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα, λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος. Επιστολή προ Τιμόθεον.