Χρήστης:Dgolitsis: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[File:Sandro_Botticelli_021.jpg|thumb|center|350px|De calumnia (Περί [[διαβολή]]ς) του '''Σάντρο Μποτιτσέλι''' (1495) εμπνευσμένη αναπαράσταση από Πίνακα του Απελλή]] βλ. [[s:Εικόνες|Εικόνες]] ([[w:Λουκιανός|Λουκιανός]]) |
[[File:Sandro_Botticelli_021.jpg|thumb|center|350px|De calumnia (Περί [[διαβολή]]ς) του '''Σάντρο Μποτιτσέλι''' (1495) εμπνευσμένη αναπαράσταση από Πίνακα του Απελλή]] βλ. [[s:Εικόνες|Εικόνες]] ([[w:Λουκιανός|Λουκιανός]]) |
||
«Μόνον ἡμέτερον τό παρόν μήτε τό φθάνον μήτε τό προσδοκώμενον τό μέ γάρ ἀπολωλέναι τό δέ ἀδηλόν ἐστιν εἰ περ ἔσται(εάν βέβαια υπάρξει.)» [[Αρίστιππος ο Κυρηναίος]] |
«Μόνον ἡμέτερον τό παρόν μήτε τό φθάνον μήτε τό προσδοκώμενον τό μέ γάρ ἀπολωλέναι τό δέ ἀδηλόν ἐστιν '''εἰ περ ἔσται''' (εάν βέβαια θα υπάρξει.)» [[Αρίστιππος ο Κυρηναίος]] |
||
*Τα τοιαύτα πέφυκεν υπ΄ενδείας και υπερβολής φθείρεσθαι. |
*Τα τοιαύτα πέφυκεν υπ΄ενδείας και υπερβολής φθείρεσθαι. |
||
*Πανταχού γάρ δια το άνισον η στάσις.[[s:Ηθικά Νικομάχεια|Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»]] |
*Πανταχού γάρ δια το άνισον η στάσις.[[s:Ηθικά Νικομάχεια|Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»]] |
||
*Τους αισχρώς βεβιωκότας τούτους ουκ εά (δεν αφήνουμε) δημηγορείν. [[Αισχίνης]], Κατά Τιμάρχου |
*Τους αισχρώς βεβιωκότας τούτους ουκ εά (δεν αφήνουμε) δημηγορείν. [[Αισχίνης]], Κατά Τιμάρχου |
||
*ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία. [[s:Κύρου Παιδεία/A| |
*ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία. ([[w:Ξενοφών|Ξενοφών]]), [[s:Κύρου Παιδεία/A|Κύρου Παιδεία, Βιβλία Α΄§ 2 εδ, 7]] |
||
* Πάντες πάντα πράττουσιν ή κέρδος τι μετιόντες ή ζημίαν φεύγοντες,[[s:Υπέρ Παλαμήδους απολογία|Γοργίας «Υπέρ Παλαμήδους απολογία» § 19 ]] |
* Πάντες πάντα πράττουσιν ή κέρδος τι μετιόντες ή ζημίαν φεύγοντες,[[s:Υπέρ Παλαμήδους απολογία|Γοργίας «Υπέρ Παλαμήδους απολογία» § 19 ]] |
||
*Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος ο [[Ησίοδος]] έφη. [[s:Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων|Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων]] |
*Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος ο [[Ησίοδος]] έφη. [[s:Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων|Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων]] |
||
*'''Άνω γάρ ποταμών''' (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. [[s:Νεκρικοί Διάλογοι/ |
*'''Άνω γάρ ποταμών''' (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. [[s:Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος|Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος]] |
||
*Και την νύκτα όλην ελθόντες οδόν αργαλέα (δύσκολον) και τριών άλλων ημερών την οδόν ανύσαντες ερχόμεθα ες πόλιν της Μακεδονίας Βέρροιαν μεγάλην και πολυάνθρωπον. [[s:Λούκιος ή Όνος|Λούκιος ή Όνος]] |
*Και την νύκτα όλην ελθόντες οδόν αργαλέα (δύσκολον) και τριών άλλων ημερών την οδόν ανύσαντες ερχόμεθα ες πόλιν της Μακεδονίας Βέρροιαν μεγάλην και πολυάνθρωπον. [[s:Λούκιος ή Όνος|Λούκιος ή Όνος]] |
||
*Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει. Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους. |
*Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει. Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους. |
||
Γραμμή 39: | Γραμμή 39: | ||
*Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Χάρωνος και Μενίππου |
*Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Χάρωνος και Μενίππου |
||
*Όμοιον ως εί τις επί σταυρόν αναβήσεσθαι μέλλων το εν δακτύλω πρόσπαισμα (αμυχή) θεραπεύει. |
*Όμοιον ως εί τις επί σταυρόν αναβήσεσθαι μέλλων το εν δακτύλω πρόσπαισμα (αμυχή) θεραπεύει. |
||
*Ουδ΄όσον οι ακρίδες τον νουν έχοντας. Ζεύς τραγωδός |
*Ουδ΄όσον οι ακρίδες τον νουν έχοντας. [[s:Ζεύς τραγωδός|Ζεύς τραγωδός]] |
||
*Πένητες άνθρωποι και προς διανομάς κεχηνότες (χάσκοντας, ανοίγοντας το στόμα), Περί Περεγρίνου τελευτής. |
*'''Πένητες άνθρωποι και προς διανομάς κεχηνότες''' (χάσκοντας, ανοίγοντας το στόμα), Περί Περεγρίνου τελευτής. |
||
*Συς (χοίρος), τον οδόντα θήγει (ακονίζει) και ο παράσιτος επί του συν αντιθήγει, Περί Παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική. |
*Συς (χοίρος), τον οδόντα θήγει (ακονίζει) και ο παράσιτος επί του συν αντιθήγει, Περί Παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική. |
||
*Συναναχρεμψάμενος (φτύνοντας μαζί) τη ψυχήν μετά του φλέγματος. Όνειρος ή Αλεκτρυών, 10.16 |
*Συναναχρεμψάμενος (φτύνοντας μαζί) τη ψυχήν μετά του φλέγματος. Όνειρος ή Αλεκτρυών, 10.16 |
Αναθεώρηση της 07:38, 14 Ιουλίου 2016
«Μόνον ἡμέτερον τό παρόν μήτε τό φθάνον μήτε τό προσδοκώμενον τό μέ γάρ ἀπολωλέναι τό δέ ἀδηλόν ἐστιν εἰ περ ἔσται (εάν βέβαια θα υπάρξει.)» Αρίστιππος ο Κυρηναίος
- Τα τοιαύτα πέφυκεν υπ΄ενδείας και υπερβολής φθείρεσθαι.
- Πανταχού γάρ δια το άνισον η στάσις.Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»
- Τους αισχρώς βεβιωκότας τούτους ουκ εά (δεν αφήνουμε) δημηγορείν. Αισχίνης, Κατά Τιμάρχου
- ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία. (Ξενοφών), Κύρου Παιδεία, Βιβλία Α΄§ 2 εδ, 7
- Πάντες πάντα πράττουσιν ή κέρδος τι μετιόντες ή ζημίαν φεύγοντες,Γοργίας «Υπέρ Παλαμήδους απολογία» § 19
- Αρχή δε το ήμισυ του παντός, αυτός ούτος ο Ησίοδος έφη. Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων
- Άνω γάρ ποταμών (ενάντια στο ρεύμα) τούτό γε. Νεκρικοί Διάλογοι/Τερψίωνος και Πλούτωνος
- Και την νύκτα όλην ελθόντες οδόν αργαλέα (δύσκολον) και τριών άλλων ημερών την οδόν ανύσαντες ερχόμεθα ες πόλιν της Μακεδονίας Βέρροιαν μεγάλην και πολυάνθρωπον. Λούκιος ή Όνος
- Γλαύκας εις Αθήνας κομίζει. Νιγρίνος ή περί φιλοσόφου ήθους.
- Γραιών μύθοι Νιγρίνος 9.16
- Δεινόν γαρ η άγνοια και πολλών κακών ανθρώποις αιτία, ώσπερ αχλύν τινα πραγμάτων καταχέουσα. Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή
- Ελέφαντα εκ μυίας ποείν. Μυίας εγκώμιον
- Εν τω πυθμένι ο Θεός κατακρύψαι το φιλοσοφίας αγαθόν υπό την τρύγαν αυτήν. Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων
- Εν τη νήσω (εις Γυάρον νήσον των Κυκλάδων) έμεινεν αισχυνόμενος και τεθνεώτα απολιπείν τον φίλον. Τόξαρις ή Φιλία, 18,11
- Εξ αμάξης παρρησιάζεται.Ρητόρων διδάσκαλος
- Την ευδαιμονίαν ζητούντες εν τω μέλιτι και ταις ισχάσιν (ξηρά σύκα). Δις κατηγορούμενος. Ηδύγαιον (ηδύς → γλυκύς) = σύκο.
- Ηλίου βολάς και ουκέτι πίλου (καπέλου) δεόμεθα. Ανάχαρσις ή περί Γυμναστηρίων.
- Θάττον γούν των επιορκείν τις επιχειρούντων έωλον θρυαλλίδα (σβηστό φυτίλι) φοβηθείη αν ή την του πανδομάτορος κεραυνού φλόγα. Τίμων ο Αθηναίος ή μισάνθρωπος.
- Θάττον πέντε ελέφαντας υπό μάλης κρύψειας ή ένα κίναιδον.
- Καθάπερ εν τη φάτνη κύνα μήτε αυτήν εσθίουσα των κριθών μήτε τω ίππω πεινώντι επιτρέπουσαν. Προς απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον (αγοράζοντα)
- Κατά των απόντων λάθρα χρώμενος. Μη ραδίως πιστεύειν τη διαβολή.
- Καθάπερ ο λάρος (γλάρος) όλον περιχανών (καταπίνοντας) το δέλεαρ. Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων).
- Καθάπερ οι αλιείς εκ του καλάμου τα ιχθύδια. Ζεύς ελεγχόμενος
- Κεκύλισται ο πίθος εν Κρανείω (τόπω). Πως δει ιστορίαν συγγράφειν 63,6
- Κεχρωσμένος μεν, το δε ενδόθεν πήλινον και εύθρυπτον. Λεξιφάνης 22,13
- Κυψελίβυστα έοικας έχειν τα ώτα. Λεξιφάνης
- Ιλιεύς (Τρώας) ων τραγωδούς εκμισθώσω. [[Ψευδολογιστής ή Περί της αποφράδος.
- Ιππείς ες πεδίον προκαλείν. Ψευδοσοφιστής ή Σολοικιστής 8,18
- Ισοτιμία γαρ εν άδου και όμοιοι άπαντες. Νεκρ.Διάλ.-Νιρέως και Θερσίτου και Μενίππου.
- Λίθους επαυτόν εν ταις χεροίν (και στα δυο χέρια), έχοντας. Βίος Δημώνακτος
- Μαρμαρυγάς (λαμπυρίσματα) των ποδών θεώμενος (βλέποντας) Περί ορχήσεως 13,11
- Μη όναρ πλουτών λιμμώττης ανεγρόμενος. Όνειρος ή Αλεκτρυών
- Μολυβδίνους έχων, έφη, πέδας εν βορβόρω κάθηται. Αλέξανδρος ή Ψευδόμαντις
- Νεογιλός (νεογέννητος) ο του βίου χρόνος προς τον πάντα τον αιώνα. Αλκυών ή περί μεταμορφώσεως.
- Ου μετρίως επί τούτοις αγανακτώ και πίμπραμαι (καίγομαι) δεδιός (φοβούμενος) μη τω χρόνω και τα σύκα τύκα τις ονομάση. Δίκη φωνηέντων, 7.16
- Ουκ εις κόλπον (κόρφος) πτύσας. Απολογία, 6.12
- Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Χάρωνος και Μενίππου
- Όμοιον ως εί τις επί σταυρόν αναβήσεσθαι μέλλων το εν δακτύλω πρόσπαισμα (αμυχή) θεραπεύει.
- Ουδ΄όσον οι ακρίδες τον νουν έχοντας. Ζεύς τραγωδός
- Πένητες άνθρωποι και προς διανομάς κεχηνότες (χάσκοντας, ανοίγοντας το στόμα), Περί Περεγρίνου τελευτής.
- Συς (χοίρος), τον οδόντα θήγει (ακονίζει) και ο παράσιτος επί του συν αντιθήγει, Περί Παρασίτου, ότι τέχνη η παρασιτική.
- Συναναχρεμψάμενος (φτύνοντας μαζί) τη ψυχήν μετά του φλέγματος. Όνειρος ή Αλεκτρυών, 10.16
- Εξ ωού νεοττός ατελής υποκρώζων. Νεκρικοί Διάλογοι, Τερψίων και Πλούτων.
- Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν (ποντικόν). Πως δει συγγράφειν ιστορίαν.
- -Αν κάψω, Δημώναξ, ξύλα χιλιών μνων (μια μνα = εκατό αττικές δραχμές), πόσες μνες καπνού θα γίνουν? -Ζύγισε τη στάχτη, είπε, και όλο το υπόλοιπο θα είναι καπνός.
- Τον καλό αγώνα ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα,
λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος. Επιστολή προ Τιμόθεον.