Ουμπέρτο Έκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
επέκταση, μορφ. |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Αρχείο:Umberto Eco 04.jpg|thumb|Τα [[βιβλία]] δεν έγιναν για να τα πιστεύουμε, αλλά για να τα υποβάλλουμε σε έρευνα.]] |
|||
{{wikipedia}} |
|||
Ο '''[[w:Ουμπέρτο Έκο|Ουμπέρτο Έκο]]''' (γεννημένος 5 Ιανουαρίου 1932) είναι Ιταλός σημειωτιστής, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος. Είναι περισσότερο γνωστός για το πρώτο του μυθιστόρημα ''Το όνομα του Ρόδου'' (1980). |
|||
== Αποφθέγματα == |
|||
* Στις Ηνωμένες Πολιτείες η πολιτική είναι επάγγελμα, ενώ στην Ευρώπη είναι δικαίωμα και καθήκον. |
|||
* ''In the United States, politics is a profession, whereas in Europe it is a right and a duty.'' |
|||
** Πρόλογος στην αμερικανική έκδοση του '' Travels in Hyperreality'' (1986) |
|||
* Η δύναμη ενός μυστικού, βρίσκεται στο ότι πάντα εξαγγέλλεται, αλλά ποτέ δεν εκφωνείται. Αν εκφωνούνταν, θα έχανε τη γοητεία του |
* Η δύναμη ενός μυστικού, βρίσκεται στο ότι πάντα εξαγγέλλεται, αλλά ποτέ δεν εκφωνείται. Αν εκφωνούνταν, θα έχανε τη γοητεία του |
||
== Το όνομα του Ρόδου == |
|||
:''Il nome della Rosa'' (1980), ''Το όνομα του Ρόδου'' (1985) εκδ. Γνώση |
|||
⚫ | |||
**Πρόλογος, σελ 24 |
|||
* Τα βιβλία δεν έγιναν για να τα πιστεύουμε, αλλά για να τα υποβάλλουμε σε έρευνα. Μπροστά σ’ ένα βιβλίο δεν θα πρέπει να αναρωτιόμαστε τι λέει, μα τι θέλει να πει... |
|||
** Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 419 |
|||
*Ο Διάβολος δεν είναι ο Πρίγκηπας του σκότους, ο Διάβολος είναι η αλαζονεία του πνεύματος, η πίστη χωρίς [[χαμόγελο]], η αλήθεια που δεν [[αμφισβήτηση|αμφισβητείται]] ποτέ. Ο Διάβολος είναι βλοσυρός γιατί ξέρει πού πάει, και προχωρώντας επιστρέφει στο σημείο απ' όπου ξεκίνησε. |
|||
** Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 627 |
|||
* Το χέρι του Θεού δημιουργεί, δεν κρύβει. |
|||
** Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 629 |
|||
* Να φοβάσαι, Άντσο, τους προφήτες κι αυτούς που είναι πρόθυμοι να πεθάνουν για την [[αλήθεια]], γιατί συνήθως παρασύρουν στον θάνατο πολλούς μαζί τους, συχνά πριν από τους ίδιους και κάποτε αντί γι' αυτούς. |
|||
⚫ | |||
** Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 645-646 |
|||
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
|||
{{βικιπαίδεια}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Εκο, Ουμπερτο}} |
|||
[[Κατηγορία: |
[[Κατηγορία:Ιταλοί]] |
||
[[Κατηγορία: |
[[Κατηγορία:Συγγραφείς]] |
||
[[Κατηγορία:Φιλόσοφοι]] |
|||
{{Lynx}} |
Αναθεώρηση της 17:32, 7 Ιανουαρίου 2015
Ο Ουμπέρτο Έκο (γεννημένος 5 Ιανουαρίου 1932) είναι Ιταλός σημειωτιστής, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος. Είναι περισσότερο γνωστός για το πρώτο του μυθιστόρημα Το όνομα του Ρόδου (1980).
Αποφθέγματα
- Στις Ηνωμένες Πολιτείες η πολιτική είναι επάγγελμα, ενώ στην Ευρώπη είναι δικαίωμα και καθήκον.
- In the United States, politics is a profession, whereas in Europe it is a right and a duty.
- Πρόλογος στην αμερικανική έκδοση του Travels in Hyperreality (1986)
- Η δύναμη ενός μυστικού, βρίσκεται στο ότι πάντα εξαγγέλλεται, αλλά ποτέ δεν εκφωνείται. Αν εκφωνούνταν, θα έχανε τη γοητεία του
Το όνομα του Ρόδου
- Il nome della Rosa (1980), Το όνομα του Ρόδου (1985) εκδ. Γνώση
- Κάποτε, οι άνθρωποι ήταν ωραίοι και μεγαλόσωμοι (τώρα είναι παιδιά και νάνοι)...
- Πρόλογος, σελ 24
- Τα βιβλία δεν έγιναν για να τα πιστεύουμε, αλλά για να τα υποβάλλουμε σε έρευνα. Μπροστά σ’ ένα βιβλίο δεν θα πρέπει να αναρωτιόμαστε τι λέει, μα τι θέλει να πει...
- Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 419
- Ο Διάβολος δεν είναι ο Πρίγκηπας του σκότους, ο Διάβολος είναι η αλαζονεία του πνεύματος, η πίστη χωρίς χαμόγελο, η αλήθεια που δεν αμφισβητείται ποτέ. Ο Διάβολος είναι βλοσυρός γιατί ξέρει πού πάει, και προχωρώντας επιστρέφει στο σημείο απ' όπου ξεκίνησε.
- Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 627
- Το χέρι του Θεού δημιουργεί, δεν κρύβει.
- Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 629
- Να φοβάσαι, Άντσο, τους προφήτες κι αυτούς που είναι πρόθυμοι να πεθάνουν για την αλήθεια, γιατί συνήθως παρασύρουν στον θάνατο πολλούς μαζί τους, συχνά πριν από τους ίδιους και κάποτε αντί γι' αυτούς.
- Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ, σελ. 645-646