Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Από Βικιφθέγματα

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος υπήρξε ένας απο τους σπουδαιότερους θεολόγους και πνευματικούς ηγέτες της εκκλησίας κατά τον 4ο και 5ο αιώνα. Είναι ένας εκ των τριών Ιεραρχών.


  • οὐρανὸς μὲν, καὶ ἥλιος, καὶ σελήνη, καὶ ἀστέρων χορὸς, καὶ τὰ ἄλλα πάντα πολλὴν ἔχῃ τὴν εὐταξίαν ...
  • ὸν οὐρανὸν λαμπρὸν ἀποφαίνουσιν οἱ τῶνἄστρων χοροὶ
  • Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον.
  • «Μή σφόδρα θαρρείν, μηδ' απελπίζειν άγαν. Τό μέν γάρ εκλύει,τό δ'ανατρέπει».-Μετάφραση: Μην θαρεύεσαι υπερβολικά, ούτε να απελπίζεσαι πολύ. Διότι το μεν πρώτο χαλαρώνει τη ζωή, το δε δεύτερο την ανατρέπει.
  • «Μή είς αύριον αναβάλλου ή γάρ αύριον ουδέ ποτε λαμβάνει τέλος».
  • Δε μπορείς να είσαι ήλιος; Τότε γίνε σελήνη.
  • Η συναίσθηση της άγνοιας είναι ένα μεγάλο βήμα προς τη γνώση.
  • Κλαύσον τους αμετανοήτους, κλαύσον τους μηδέποτε μετανοήσαντες.
  • Όταν ανακαλύπτεις την πόρτα της καρδιάς σου, ανακαλύπτεις τη πύλη του ουρανού
  • Τούτο είναι που ανατρέπει όλη την οικουμένη. Η αμέλεια που δείχνουμε για την ανατροφή των παιδιών μας
  • Η μεν απελπισία αυτόν που έπεσε δεν τον αφήνει να σηκωθεί, η δε αμέλεια τον όρθιο καταφέρνει να το γκρεμίσει.
  • Η ελπίδα, οδηγεί στη μετάνοια και τη σωτηρία.
  • Όταν δυστυχούμε είναι φυσικό να πλησιάζουμε το Θεό. Το σπουδαίο και θαυμαστό είναι να μας διακρίνει ευλάβεια όταν ευτυχούμε.
  • Ανώφελη είναι η νηστεία, όταν περιορίζεται μόνο στις τροφές.
  • Ο Θεός εμφανίζεται επιεικής στους αμαρτωλούς και αυστηρός στους δικαίους.
  • Ως φτωχούς βλέπει τους αμαρτωλούς ο Θεός και τους ελεεί, ως πλούσιους βλέπει τους ενάρετους και τους αντιμετωπίζει απαιτητικά.
  • Η μετάνοια χωρίς ελεημοσύνη είναι νεκρή και χωρίς φτερά.
  • Όποιος ελεεί το φτωχό δανείζει το Θεό, με βέβαιη επιστροφή του δανείου του.
  • Ο πλούσιος μπορεί να δικαιωθεί με την ελεημοσύνη, αλλά και ο φτωχός με τη υπομονή.
  • Με τη μετάνοια σβήνουμε κάθε αμαρτία στο άπειρο πέλαγος της φιλανθρωπίας του Θεού.
  • Ο Χριστός δε ντρέπεται να απλώσει το χέρι του να πάρη λίγη ελεημοσύνη του πτωχού, και ντρέπεσαι συ να απλώσεις το χέρι να δώσεις λίγον αργύριον ή και άρτον; πόσης εντροπής;
  • Η πρώτης θυγάτηρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπον.
  • ...ούτω είναι και εκείνος, όπου πλεονεκτεί πάντοτε να πλουταίνει, και αυτός πάλιν πτωχός είναι. Εις όλη του τη ζωή ζητιάνος.
  • Πλoύτον, τον γεννήτορα πάσης παρανομίας, τον ευρετήν πάσης κακίας, τον συνεργόν της ψυχοφθόρου γαστριμαργίας και αντίπαλον της εγκρατείας, τον πολέμιον της σωφροσύνης, τον πάσης αρετής κρυπτόν κλέπτην.
  • Ο φθόνος τους της ψυχής οφθαλμούς πηροί(τυφλώνει).
  • Όπως το σώμα έχει ανάγκη από υλική τροφή, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη από καθημερινή υπόμνηση και τροφή πνευματική.
  • Δεν είναι δυνατό εκείνος που αγωνίζεται για την αρετή να μην έχει πολλούς εχθρούς




Σύνδεσμοι Βικιφθεγμάτων: Κατηγορίες - Θέματα - Παροιμίες - Άνθρωποι