Ελληνικές παροιμίες/Η
* Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Η
[επεξεργασία]- Η αγάπη σου είναι ψεύτικη σαν τ΄ Απριλιού το χιόνι πρωί πρωί απλώνεται το μεσημέρι λυώνει.
- Η αρρώστια και η αρχοντιά φαίνεται από μακριά.
- Η αλεπού σαν γεράσει γίνεται καλόγρια.
- Η αλεπού εκατό και το αλεπουδάκι εκατόν δέκα.
- Η αλπού ικατό τα αλπούδια ικατόν δέκα.
- Η αλεπού εργάτες έβαζε και 'κείνη ακριδολόγαγε.
- Η αλήθεια είναι κουτσή, αλλά φτάνει στην κορφή.
- Η ανάγκη κάνει το παλικάρι.
- Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
- Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.
- Η γάρ σιωπή τοίς σοφοίσιν απόκρισις.
- Η γάτα για το ψάρι της, πούλησε τ' αμπέλι της.
- Η γίδα από τ' αυτί δεν κουτσαίνει.
- Η γκαμήλα αν θέλει γομαράγκαθα, ας μακρύνει το λαιμό της.
- Η γκαστρωμένη χόρευε και η γριά έσφιγγε τον κώλο της.
- Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα κόκκαλα τσακίζει.
- Η γλώσσα τιμάει το πρόσωπο.
- Η γριά αλεπού δεν πιάνεται με ξόβεργες.
- Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
- Η γριά η κότα έχει το ζουμί, μα η πουλάδα κάνει τον πετεινό και λαλεί!
- Η γριά το μεσοχείμωνο ξυλάγγουρο γυρεύει.
- Η γυναίκα με το κλάμα κι ο κλέφτης με τους όρκους.
- Ή δείρε τ’ αρχοντόπουλο ή μη το μαγαρίσεις.
- Η δουλειά δεν είναι ντροπή.
- Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
- Η ζωή ειν' ένας κώλος: ή προλαβαίνεις και τον γαμάς, ή δεν προλαβαίνεις και σε χέζει.
- Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.
- Η θάλασσα 'ναι γαλανή μα ο αέρας τη μαυρίζει.
- Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
- Η ισχύς εν τη ενώσει.
- Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά.
- Η καλή καρδιά με θρέφει, η κακή με ξεριζώνει. (Ποντιακή)
- Η καλή μέρα, απ' το πρωί φαίνεται.
- Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά.
- Η καλή νοικοκυρά πριν πεινάσει μαγειρεύει.
- Η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα;
- Ή μικρός-μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου.
- Η νύφη μας την ομορφιά στην κεφαλή την έχει.
- Η νύφη όντας γεννηθεί της πεθεράς θα μοιάσει.
- Η νύχτα βγάζει επίσκοπο κι η αυγή μητροπολίτη.
- Ἡ οὐσία εἶναι μία καὶ ὁ μπακλαβὰς γωνία
- Ή παπάς-παπάς, ή ζευγάς-ζευγάς.
- Η πείνα κάστρα πολεμάει και κάστρα παραδίνει.
- Η πίστωση απόθανε (η κακοπληρωμή τη σκότωσε).
- Η πολλή αγάπη φέρνει και πολλή αμάχη.
- Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη.
- H πονηρή αλεπού πιάνεται απ' τα τέσσερα.
- Η πουτάνα θέλει να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει.
- Η πρώτη δούλα, η δεύτερη κυρά.
- Η σκύλα από τη χαρά της τα 'κανε στραβά τα κουτάβια.
- Ή στραβός ειν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
- Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς
- Η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι.
- Η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς 'τον που την έχει.
- Η τρέλα δεν πάει στα βουνά.
- Η τύχη τρυπάει κεφάλια και περάει. (Ποντιακή)
- Η φτήνια τρώει τον παρά.
- Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
- Η φτώχεια θέλει καλοπέραση κι πουτανιά φτιασίδι, το ψάρι θέλει υπομονή και το μουνί κυνήγι.
- Η χάρη θέλει αντίχαρη και πάντα χάρη μένει.
- Ήθελές 'τα κι έπαθές 'τα.
- Ήθος ανθρώπω δαίμων.
- Ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι η μοίρα του.
- Ήλιος και βροχή παντρεύονται οι φτωχοί. Ήλιος και φεγγάρι παντρεύονται οι γαϊδάροι. Ήλιος και χιόνι, παντρεύονται οι αρχόντοι.
- Ήρθαν τ' άγρια να διώξουν τα ήμερα.
- Ήρθε ο Αύγουστος, πάρε την κάπα σου.
- Ήταν στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι ο γάϊδαρος κι αποστράβωσε.
- Ήτανε στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι ο γάιδαρος.
- Ηύραμεν ζουρλόν παπάν, καί ολημέρα ψάλλωμεν.